'Eén ding is glashelder in de Bijbel: wie een vriend van de wereld wil zijn, kan niet een vriend van God zijn', antwoordt ds. C. Budding. 'Lees maar, hoe de eerste christenen moeite ervoeren, juist op dit punt! We lezen het in de brieven van de apostel Paulus, Jakobus, en nog vele anderen.

Ik geef een paar Bijbelteksten ter ondersteuning: Romeinen 12:2: “En word niet aan deze wereld gelijkvormig, maar word veranderd door de vernieuwing van uw gezindheid om te kunnen onderscheiden wat de goede, welbehaaglijke en volmaakte wil van God is.” Of Jakobus 4:4: “Overspelige mannen en vrouwen, weet u dan niet dat de vriendschap met de wereld vijandschap tegen God is? Wie dan nu een vriend van de wereld wil zijn, wordt als vijand van God aangemerkt… 7. Onderwerp u dan aan God. Bied weerstand aan de duivel en hij zal van u wegvluchten.”

Je schrijft nog iets: in het dorp waar jullie wonen zijn weinig christenen. Dan vraag ik me af: hebben jullie wel een christelijke gemeente, waar jullie lid zijn? Juist de gemeente is door God gegeven plaats om te groeien in het geloof. Daar kun je zondags tijdens de erediensten ‘opladen’ door Gods Woord. Maar is er ook ontmoeting met andere gelovigen in de kerk, waar je van kan leren. Dan leer je ook dat je niet alleen staat in je worsteling, maar dan mag je met Gods hulp ook de goede keuze maken. God heeft ons aan elkaar gegeven omdat Hij weet dat wij het alleen niet redden. 

Het raakt me dat je schrijft dat je jezelf eenzaam voelt. Die eenzaamheid zal te maken hebben met het feit dat je man er totaal anders in staat. Pas op: want juist doorgaan op deze weg zal jullie steeds verder uit elkaar doen groeien! Daarom is allereerst een vurig gebed nodig. Voor je man. Voor jezelf. Voor jullie samen. Alleen de Heilige Geest kan hem het laten inzien dat hij van God wegdrijft op deze manier. Maar blijf het ook bespreken', aldus de hervormde predikant uit Goudswaard.