De belangrijkste zaken hebben een plaats gekregen in de grondwet. Dat gaat niet vanzelf, zo royaal zijn we nu ook weer niet voor elkaar. Er ging tachtig jaar touwtrekken aan vooraf voordat artikel 23, het artikel dat de vrijheid van onderwijs regelt, in de grondwet belandde. Het is ook een super belangrijk onderwerp. Onderwijs is voor een belangrijk deel vorming. We zien in dictaturen dat die daar graag zelf over gaan. Kinderen moeten opgevoed worden tot aan de staat gehoorzame burgers. Gelukkig leven we in een democratie.

Artikel 23 ligt regelmatig onder vuur en dat is nu opnieuw het geval. In dagblad Trouw van 11 november staat bij een interessant artikel ook een aardige illustratie. Je ziet twee gespierde armen. Op de ene arm staat artikel 1 en op de andere artikel 23. Ze zijn aan het armpje drukken. Leuk gedaan, maar de werkelijkheid is toch iets anders. Het is geen duel tussen twee even grote en even gespierde armen, het gaat om een geschil tussen een overweldigende seculiere meerderheid tegenover een kleine groep orthodoxe christenen. Die laatste groep is zo klein dat ze makkelijk tussen duim en wijsvinger platgedrukt kan worden. In een dictatuur was dat ook al lang al lang gebeurd.

Kun je homoseksualiteit afwijzen zonder dat je de mens daarachter zijn bestaansrecht ontzegt? Volgens velen is dat onmogelijk. Het één is totaal verweven met het ander. Het is alles of niets. Maar is het in de praktijk echt zo absoluut? Kijk eens hoe de SGP-Kamerleden omgaan met hun homoseksuele collega’s. Ja, ze vinden homoseksualiteit tegen de Bijbel ingaan, maar ze gaan toch met groot respect om met hun collega’s. En ook op de refoscholen is dat het oprechte streven, dat bleek uit een artikel in het Nederlands Dagblad. Ze gingen langs zeven reformatorische scholengemeenschappen. ‘Stel, een leerling wil met zijn klas een gesprek aangaan over gevoelens met iemand van hetzelfde geslacht, dan faciliteren wij dat.’ Ja, deze scholen vinden dat de Bijbel geen ruimte geeft voor een homoseksuele relatie, maar dat betekent nog niet dat ze hun leerlingen in de hoek drukken.

Kan de mening van een minderheid bestaan naast een heersende mening? Wereldwijd zit de democratie niet echt in de lucht. Het zou mooi zijn als we ons in Nederland zouden onderscheiden. In 1917 werd het bijzonder onderwijs gelijkgesteld aan het openbaar onderwijs. ‘Gelijkgesteld’, eigenlijk wel een mooi woord.

Bovenstaand artikel verscheen eerder op Zaut.org, een initiatief om een christelijk, actueel, profetisch en nuchter geluid te laten horen in Nederland. Klik hier om de website te bezoeken.