Bernadette (88), Regina (86) en Rita (82) dienden tientallen jaren in het klooster en gaven les op de meisjesschool die daar al sinds 1877 gevestigd was. Het klooster werd begin 2024 officieel opgeheven. Volgens de afspraken zouden de zusters er levenslang mogen wonen, zolang hun gezondheid dat toeliet.

Markus Grasl, abt van de Abdij Reichersberg en de nieuwe overste van de drie zusters, besloot onlangs dat de vrouwen niet langer zelfstandig kunnen wonen. Daarom bracht hij hen onder in een verzorgingshuis. Maar daar voelden de zusters zich zeer ongelukkig. Zuster Bernadette zei zelfs: “Ik sterf liever alleen in de natuur dan dat ik in dit tehuis mijn laatste dagen moet doorbrengen."

Eerder deze maand wisten de dames - met behulp van oud-leerlingen - ongemerkt het verzorgingshuis te verlaten en terug te keren naar het klooster. Omdat elektriciteit en water waren afgesloten, sloegen ze er met hulp in om generatoren en waterkanisters te realiseren. 

Sinds de drie dames weer in hun geliefde klooster verblijven, staan er dagelijks oud-leerlingen met eten en medicijnen op de stoep. Een van hen, Sophie Tauscher, zegt: "Ik kan mij dit klooster zonder de aanwezigheid van deze zusters gewoon niet voorstellen." Naar verluidt wordt de gezondheid van de zusters regelmatig door een arts gecontroleerd. 

Op sociale media verschijnen filmpjes van de zusters die samen bidden en eten. In één video daagt zuster Rita kijkers zelfs uit tot een wedloop om haar vitaliteit te bewijzen. Veel mensen spreken online hun steun uit voor de terugkeer van de zusters in het klooster.

Grasl noemt hun terugkeer op zijn beurt echter 'volkomen onbegrijpelijk' en spreekt van een 'escalatie'. Volgens hem konden de vrouwen in het verzorgingshuis op goede en professionele zorg rekenen en is het klooster ongeschikt voor ouderen. Ook de Oostenrijkse Conferentie van Religieuzen deelt dat standpunt. De zusters zelf zijn vastberaden. “Wij zijn geen krakers of indringers", zeggen ze. “Dit is ons thuis.”