Het klooster is een plek waar continuïteit is. Waar discipline heerst. De kracht van het klooster ligt in het strakke ritme van de getijden, zo ontdekte ik. Door op vaste momenten stille tijd in te plannen, raak je los van je eigen gevoel. Je moet mee in het ritme, of je daar nu behoefte aan voelt of niet. Je kunt je stille tijd niet haastig doen of inkorten, want je beleeft het gezamenlijk met anderen en op afgebakende tijdstippen. In het klooster wordt de godsdienstoefening niet ingelast op momenten dat het even goed uitkomt, maar worden de andere activiteiten gepland om de getijden heen. God dienen heeft de grootste prioriteit. Op die manier is het kloosterleven een goede oefening in de discipline van het geloofsleven.