"Ik gebruik een voorbeeld van ruim 30 jaar geleden", vertelt de hersteld hervormde emerituspredikant uit Staphorst. "In het ziekenhuis te Zwolle bezocht ik een gemeentelid. Ik zat tussen twee bedden in. Sprak ook tot de onbekende man. Die was vrijgezel en schipper. Lag in de haven van Zwolle en werd met een ernstige ziekte opgenomen. Ik heb met hen beide een stukje gelezen en een gebed gedaan. Een aantal dagen later zat ik weer tussen hen beide in en zag wel dat die man ging sterven.

Na zijn overlijden werd ik door een bejaarde zuster van hem gebeld met de vraag of ik de rouwdienst wilde leiden. Als klein kind was hij nog op een zondagsschool geweest in Coevorden als zijn ouders daar lagen afgemeerd. Ze hadden thuis geen Bijbel en dat gold ook de overledenen. Het was een kleine atheïstische familie. Was een rouwdienst wel nodig en hoelang duurde dat wel niet? Ik vertelde hen graag de rouwdienst te willen leiden op zondagschoolniveau.

Zo mocht het gaan met een schip in nood met Jezus aan boord. Tot mijn verbazing stonden ze tijdje later op de stoep om mij een geschenk te geven uit dankbaarheid."