Als u van afwisseling houdt: word rabbijn! Het schrijven van een column is voor mij letterlijk een crime. Een dagboek is makkelijker. Voor het geval ik niet helemaal duidelijk ben: een column bestaat (meestal) uit een bepaald aantal woorden. De column die ik bijvoorbeeld voor het papieren NIW schrijf telt 400 woorden. Mag twee woorden meer of minder zijn, maar 400 is daar het heilige getal. En dus moet ik diep nadenken wat ik wel en vooral wat ik niet aan het papier wil toevertrouwen. Bij mijn dagboek bepaal ik zelf het aantal woorden en hoef ik me dus niet suf te piekeren wat ik wel en wat ik niet met u deel. En toch heeft ook een dagboek z’n beperkingen, want als ik te veel met u deel loop ik het risico dat u afhaakt en het volgende dagboek überhaupt niet meer gaat lezen.