Te veel christenen zijn angstig: zijn we vergeten wie God is?

Wat zijn wij als christenen soms bang en angstig voor de ontwikkelingen in de samenleving. Te bang, te angstig, denk ik wel eens. We beven net zoals het volk Israël voor de bedreigingen van Goliath. Immers, wanneer koning Saul en heel Israël zijn woorden hoorden, waren ze ontsteld en werden ze zeer bevreesd (1 Samuel 17:11).

Nu wij met zoveel goddeloosheid in de samenleving worden geconfronteerd, voelen we ons bedreigd, aangevallen. En begrijpelijk, begrijp me niet verkeerd. Het lijkt soms wel alsof de hel zich concentreert om te vernietigen wat nog over is van het christelijk geloof in onze samenleving. Toch geeft de overwinning van David op Goliath hoop. Laten we nooit vergeten dat onze God machtiger is dan alle machten van de duisternis.

Het volk Israël beefde voor de bedreigingen van Goliath. Ze werden geconfronteerd met een reuzenprobleem. Als hij de strijd zou winnen met één van Israëls strijders, dan zouden ze slaven worden van de Filistijnen.
Dat is toch vergelijkbaar met onze situatie. We vrezen meer en meer gedwongen te worden om te moeten denken, te moeten spreken, te moeten leven, te moeten geloven en te moeten opvoeden zoals de goddeloze wereld ons dat voorschrijft. Met misschien wel een gebed in ons hart: ‘Heere, red ons, bescherm ons.’

Het lijkt wel dat heel Israël de Heere vergeten was. Of toch niet? Gelukkig niet! Eén is er die rekening houdt met Hem, en dat is de jonge David. Hij komt op bezoek bij zijn broers om hun eten te brengen en te kijken hoe het ervoor staat met de strijd tegen de Filistijnen.
Als David hoort hoe deze reus de God en Israël bespot, is zijn reactie totaal anders dan die van het volk: ‘Want wie is deze onbesneden Filistijn wel, dat hij de gelederen van de levende God durft te honen?’ (1 Samuel 17:26).

Het raakt hem tot in het diepst van zijn hart omdat God wordt bespot. Kennen wij iets van deze heilige verontwaardiging bij alle goddeloze ontwikkelingen in onze samenleving?
Zijn broers proberen David nog weg te sturen, naar huis. Hij is nog veel te jong, deze strijd is niets voor hem. Maar de Heere heeft hem hier gebracht en wil door hem Israel de overwinning schenken.

Maar wat doet David? Hij kijkt met Gods ogen naar dit reuzenprobleem. En wie zo kijkt, ziet dat God groter is dan het probleem. Laat dit u bemoedigen. Ga niet in eigen kracht uw probleem, hoe groot het ook is, te lijf. Ga met de Heere. Hij zal voor u strijden (Exodus 14:14).
Wat een les voor ons: Laten we meer gericht zijn en blijven op de Heere Jezus dan alles wat als een dreiging op ons afkomt.

Eerst krijgt David nog de gevechtskleding van Saul aan, maar God wilde Zijn kracht in Davids zwakheid openbaren. Hij wist precies hoe hij zijn slinger moest gebruiken om vijanden uit te schakelen. Het is opmerkelijk dat hij zijn slinger bij zich heeft. Misschien mag je dit wel zien als een beeld van het Woord van God, het zwaard van de Geest (Efeze 6:17).

David zoekt vijf gladde stenen in de beek, die hij vervolgens in zijn herderstas doet. Hij zal neergeknield zijn om de beste stenen uit te kiezen. Een prachtig beeld van het gebed. Ik zie hem daar smeken om Gods hulp, Zijn bijstand, Zijn bescherming.
Hij maakt zich klein, in het besef dat God groot is. God schenkt hem de zekerheid dat Hij de overwinning zal behalen. Hij beseft dat Goliath geen partij voor hem is, omdat de reus het moet doen zonder God. Dat maakt hem bij voorbaat kansloos.

Waarom vijf stenen, hebben velen zich al afgevraagd. Het meest voor de hand liggend, lijkt mij, is dat het leger van de Filistijnen vijf reuzen telde. Goliath en nog vier anderen, blijkt uit 2 Samuel 21:15-21 – Isbi Benob, Saf, Goliath uit Gath (= een andere Goliath) en nog een naamloze reus, die ook in Rafa was geboren, met zes vingers aan zijn beide handen en zes tenen aan beide voeten. David zal er wellicht rekening mee hebben gehouden dat hij na Goliath ook nog zou moeten strijden tegen deze vier reuzen.

David is er klaar voor, in Gods kracht. De strijd met Goliath kan elk moment losbarsten. De koning en het volk kijken angstig toe. Als David verliest, verliezen ze allemaal. Als de Filistijn hem ziet komen, veracht hij hem, zegt 1 Samuel 17:42.
Dan klinkt de donderende stem van de Filistijn: ‘Ben ik een hond, dat je met stokken naar mij toekomt? En de Filistijn vervloekte David bij zijn goden.
Daarna zei de Filistijn tegen David: Kom naar me toe, dan zal ik je vlees aan de vogels in de lucht geven en aan de dieren op het veld’ (1 Samuel 17:43 en 44).

Zo worden wij toch soms ook veracht, vanwege ons geloof in de Heere Jezus, vanwege onze opvattingen over de beschermwaardigheid van het leven, vanwege onze visie op het huwelijk, vanwege ons geloof in de Heere Jezus.
Maar David weet dat hij zich mag sterken in de Heere, zijn God (1 Samuel 30:6). Zijn reactie toont zijn vertrouwen op God, juist is deze levensbedreigende situatie. Wij weten hoe het is afgelopen, maar dat wist David niet.

Dan antwoordt David de Filistijn:
‘U komt naar mij toe met een zwaard, met een speer en met een werpspies, maar ik kom naar u toe in de Naam van de HEERE van de legermachten, de God van de gelederen van Israël, Die u gehoond hebt.
Op deze dag zal de HEERE u in mijn hand overleveren. Ik zal u verslaan en uw hoofd van u wegnemen. Ik zal deze dag de dode lichamen van het leger van de Filistijnen aan de vogels in de lucht geven en aan de dieren op de aarde; en heel de aarde zal weten dat Israël een God heeft.
En deze hele gemeente zal weten dat de HEERE niet door zwaard of door speer verlost, want de strijd is van de HEERE. Hij zal u in onze hand geven’ (1 Samuel 17:45-47).

De spanning is om te snijden, bij Israël en bij de Filistijnen. De Filistijnen geloven rotsvast in de overwinning van hun reus. Israël kijkt angstig toe.
David pakt een steen, en slingert die met zijn slinger richting de Filistijn. Dat heeft hij al zo vaak gedaan, bij de schapen, om leeuwen en beren te doden die schapen wilden roven.
Zien ze het goed? Voordat Goliath met zijn wapens David kan doden, is David de eerste die in actie komt. Een steen zoeft door de lucht en raakt Goliath, zegt vers 49, ‘zijn voorhoofd, zodat de steen in zijn voorhoofd drong en hij met zijn gezicht ter aarde viel.’

Er zal een siddering door de legers zijn gegaan. De steen raakt de reus precies op de plaats waar hij niet beschermd is. Een fenomenale actie van David. Beter gezegd: God greep in, Hij streed voor Zijn volk, Hij hielp David en stuurde de steen naar de juiste plaats.
De reus stort dood ter aarde neer. De Filistijnen slaan op de vlucht en Israël behaalt een grote overwinning. Opnieuw beter gezegd: De Heere schenkt hun de overwinning.

Zal God ook ons de overwinning schenken in de huidige geestelijke strijd? Ik weet het niet, de geestelijke situatie is verre van rooskleurig. Ik word somber als ik uitsluitend naar de ontwikkelingen in onze samenleving en in onze kerken kijk. Onlangs zei iemand nog tegen mij, een heel gelovig iemand: ‘Ik lees de krant maar niet meer, ik word er geestelijk zo somber en depressief van…’

Maar als ik net als David leer omhoog kijken en me de Heere voortdurend voor ogen stel… (Psalm 16:8, van David), dan geeft de Heere genade om alles in Zijn hand te geven. Dan kan ik ook het vervolg van dit vers in vertrouwen na spreken: ‘…omdat Hij aan mijn rechterhand is, wankel ik niet.’

Jazeker, ook wij krijgen met Goliaths in ons leven te maken. Zoals Goliath de spot dreef met Israël, met David en met de God van Israël, zo kunnen Goliaths ook ons en onze God bespotten. ‘Ga jij nog naar de kerk?’ ‘Ben je zo ouderwets om in God te geloven?’ ‘Geloof jij alles wat de Bijbel zegt?’
Rammelend en kletterend wapentuig. Wellicht ook voor u herkenbaar en extra lastig en pijnlijk als het van mensen komt die dichtbij je staan.

Er woedt een strijd, een geestelijke strijd. We kunnen alleen maar staande blijven en de overwinning behalen door het verlossende werk van de Heere Jezus, en bekleed met Zijn wapenrusting (Efeze 6)! Hij wil ons toerusten voor de strijd. Hij schakelt ons in om op te komen voor Zijn Naam en Zijn eer. Hij leidt ons op de koninklijke weg, de weg naar Zijn heerlijke toekomst.

Nog één keer terug naar David. Wat een overwinning! En wat een les voor ons! Wat een bemoediging. Soms kunnen de problemen in je leven reusachtig groot zijn. Dat je echt niet meer weet hoe het verder moet. Dat je geen uitkomst meer ziet. Als we de Heere Jezus kennen, mogen wij de weg van David gaan. Zo vaak strijden wij in eigen kracht. Dan kunnen we totaal uitgeput raken en de strijd verliezen. Maar met God en in Zijn kracht zijn we meer dan overwinnaars. Dan strijdt Hij voor ons. En Hij zal zeker zegevieren in de strijd.
Romeinen 8:31 zegt: ‘Als God vóór ons is, wie zal tegen ons zijn? (…) In dit alles zijn wij meer dan overwinnaars door Hem, Die ons heeft liefgehad’ (vers 37).

Dirk van Genderen is Bijbelleraar. Klik hier om zijn website te bezoeken.

Deel dit artikel op: