Geweld uit diverse hoeken
Nigeria is de afgelopen decennia geteisterd door geweld en misdaad. Religie is vaak de drijvende kracht of in ieder geval een belangrijke factor in een situatie die wordt gekenmerkt door spanningen tussen gemeenschappen en etnische groepen, islamistische opstanden, strijd om land tussen pastorale moslim-Fulani’s en voornamelijk christelijke boeren, en een golf van ontvoeringen voor losgeld. De huidige president Buhari is een Fulani moslim en is er door kerkelijke figuren van beschuldigd zelfgenoegzaam te zijn in deze kwestie.
Hoopvol gestemd
De eerste verkiezingsronde was voor het presidentschap en resulteerde in een overwinning voor Bola Ahmed Tinubu, hoewel dit door de rechtbank wordt betwist. Op 11 maart gingen de Nigerianen opnieuw naar de stembus, ditmaal voor de verkiezing van de leiders van de federale en deelstaatregeringen. Hoewel de regerende All Progressives Congress-partij bij de presidentsverkiezingen brak met de traditie en een kandidatenlijst koos bestaande uit twee moslims in plaats van een christen en een moslim, leek de aartsbisschop optimistisch over de gekozen president Tinubu. “Hij komt uit Yorubaland, dat een aanzienlijke moslimbevolking heeft. Maar in Yorubaland is het gebruikelijk om katholieken, protestanten en moslims in hetzelfde gezin te vinden, en ze kunnen het goed met elkaar vinden. Tinubu’s vrouw is een praktiserend christen, dus we zijn hoopvol gestemd.”
“Hij is tot winnaar uitgeroepen, maar de uitslag is voor de rechter aangevochten. Maar als hij uiteindelijk in de rechtbank wint en wordt beëdigd, denk ik dat hij zich, gezien het deel van het land waar hij vandaan komt en zijn achtergrond, anders zal gedragen. We hopen dat hij dat soort houding in onze politiek kan brengen, zodat we daar allemaal van kunnen genieten”, aldus aartsbisschop Matthew Ndagoso.
Interreligieuze dialoog voor vrede
Kerkleiders in Nigeria zijn zich ervan bewust dat het land alleen vrede kan bereiken als zij bruggen bouwen met hun islamitische landgenoten, vooral in delen van het land waar de twee gemeenschappen naast elkaar leven. Pater Mark Nzukwein, die onlangs is benoemd tot bisschop van Wukari, heeft twee decennia lang in seminaries gewerkt, waaronder in het grootseminarie St. Augustine’s in Laranto, dat midden in een grote moslimgemeenschap ligt. Hij legt uit dat de dialoog de sleutel is tot de bediening van het seminarie. “Wij stimuleren de interreligieuze dialoog met onze moslimgemeenschap, door voortdurend contact met religieuze leiders, vrouwen en jeugdgroepen. Door deze voortdurende dialoog zijn wij in staat geweest wederzijds begrip te kweken en vertrouwen op te bouwen”, legt hij uit.
“De voortdurende samenwerking tussen de gemeenschappen rond het seminarie zorgt ervoor dat zij zich als broeders en zusters voelen”, vervolgt de gekozen bisschop. Hij voegt eraan toe dat “wij de moslimgemeenschap vooral de hand reiken door middel van liefdadigheid, door te proberen hun het gezicht van het christendom te laten zien, dat het gezicht van liefde en mededogen is. Wanneer zij om hulp komen vragen, proberen wij hen te helpen, vooral degenen die vaardigheden willen verwerven om zichzelf te helpen. Ook hebben wij onderwijs onder hen bevorderd, zodat zij niet zo vatbaar zijn voor radicalen. Onderwijs is het alternatief voor geweld. Geweld heeft hen nooit en te nimmer geholpen.”
Bisschop Matthew Ndagoso is het daarmee eens en deelt zijn eigen ervaring. “Bij elk pastoraal bezoek dat ik afleg, vooral op het platteland, bezoek ik de imam of andere pastoors. Onze priesters doen hetzelfde. Er gebeurt veel aan de basis, maar er wordt niet veel over gezegd. Gewone moslims en christenen gaan naar dezelfde markt; hun kinderen gaan samen naar school. Ze leven samen, dit is de dialoog van het leven.”
“Met ACN weten we dat we er niet alleen voor staan”
Regina Lynch, hoofd projecten van Kerk in Nood (ACN), legde tijdens de conferentie ook uit dat de pontificale stichting de lokale Kerk wil helpen bij haar pastorale en noodhulpacties. “Er bestaat een reëel gevaar dat we zelfgenoegzaam worden over conflicten die al lang aan de gang zijn. De Kerk heeft een sterke morele stem, maar kan deze last niet alleen dragen. Kerk in Nood (ACN) heeft veel pastorale projecten, zoals de vorming van seminaristen, catechetische vorming en vorming voor religieuze zusters, maar ook noodhulp voor intern ontheemden en betere veiligheidssystemen in de parochies”, legde ze uit, waarbij ze wees op een recent project op het gebied van traumaverwerking, dat een training voor religieuze zusters en priesters omvat die momenteel plaatsvindt in Nairobi, Kenia, en dat gericht is op hulp aan slachtoffers van terrorisme en geweld.
Aartsbisschop Matthew Ndagoso hield zich niet in met zijn lof voor de inspanningen van Kerk in Nood. “Kerk in Nood is er voor ons geweest. Wanneer onze kerken worden afgebrand, onze kloosters worden verwoest, staan wij daar als pastoors en denken na over hoe we weer gaan opbouwen en de mensen die ontheemd zijn gaan helpen. Met Kerk in Nood weten we dat we er niet alleen voor staan, ze bidden met ons mee en staan achter ons. Ze zijn er altijd. Om te weten dat er over de hele wereld mensen zijn die delen in je lijden, geeft ons de kracht, de moed en de energie om onze beproevingen te doorstaan. We kunnen Kerk in Nood niet genoeg bedanken.”
Dit jaar heeft Kerk in Nood een speciale actiecampagne gewijd aan het helpen van de christenen in Nigeria, onder meer met traumazorg.
Stitcher
