Roeland is theoloog en heeft ervaring als missionair pionier. Gesina is bijna klaar met haar HBO-studie theologie en kent alle hoeken en gaten van het kinderwerk. Ze is deze middag, de laatste maandag van juni, de dienstdoend kinderwerker bij bso ‘Zon’. De andere drie volwassenen in de Smidse zijn pedagogisch medewerkers in dienst van de bso. Zo’n vijftien kinderen zijn net uit school en zorgen voor veel vrolijkheid.

Blote voeten
Het kerkelijk centrum is speciaal verbouwd met het oog op de bso en het resultaat is een zeer kindvriendelijke ruimte. Beneden zitten een paar kinderen aan de grote knutseltafel. Anderen vermaken zich boven op speelzolder – daar bevindt zich ook de keuken waar pedagogisch medewerker Vicky, met hulp van een paar kinderen, voorbereidingen treft voor het bakken van appel- en kaasbroodjes.

Gesina gaat met haar koffer naar buiten om te knutselen. Dat kan mooi onder de overkapping; een ideale oplossing voor een regenachtige dag als vandaag. Kinderen mogen zelf weten of ze wel of niet met haar meegaan of liever (eerst) iets anders gaan doen. Lekker door het natte gras rennen bijvoorbeeld; hun laarsjes hangen klaar maar met blote voeten mag ook. Buiten spelen, liefde voor de natuur – het zijn nadrukkelijke onderdelen van de filosofie van Zon.

Toren van Babel
Op het grasveld staan picknicktafels, er is een strook moestuinbakken, die door de kinderen zelf worden onderhouden. Gesina zit inmiddels aan de grote buitentafel. Vier kinderen (later zullen er nog een paar bijkomen) kijken verwachtingsvol wat er tevoorschijn komt als de koffer wordt opengeritst. (‘Die koffer is zó’n succes!’) Ditmaal zijn de ingrediënten: houten blokken, stukken schuurpapier, verf en penselen. De blokjes moeten eerst worden gladgeschuurd, de kinderen gaan er ijverig mee aan de slag. "Ik heb pas onze hele buitenbank geschuurd", vertelt een jongetje trots. Ze krijgen een knalgroen verfschort aan en mogen de blokken verven. Later die week zal er een toren van Babel van worden gebouwd.

"Per week doen we één verhaal", vertelt Gesina. "De ene dag is er een vertelling, de andere dag een activiteit. Omdat niet alle kinderen hier elke dag zijn, kunnen ze toch allemaal alles meekrijgen. Volgende week doe ik een bijbel in de koffer, terwijl de kinderen de blokken opstapelen vertelt één van ons dan het verhaal van de torenbouw van Babel."

Onvoorwaardelijke liefde
De kinderen op deze bso zijn leerlingen van de christelijke basisschool Pieter van der Plas. "Ze zijn in grote lijnen dus bekend met bijbelverhalen. Je hoeft ze niet meer te vertellen wie Jezus is. Maar slechts een enkeling is afkomstig uit een gezin dat naar de kerk gaat. Het gaat ons voornamelijk om het bouwen van een relatie met de kinderen."

Kinderen leren snel. "Toen ik pas een bijbel pakte uit de ontdekhoek, zei een jongetje: ”O, dat is het boek van de Here Jezus!” Onze drijfveer is: onvoorwaardelijke liefde voor kinderen." En het doel? "We willen in ieder geval dat de kinderen in aanraking komen met het evangelie. Maar we zullen niet zomaar vragen: heb jij je hartje al aan de Here Jezus gegeven?" Er zijn verschillende momenten waarop bso en kerk iets gezamenlijks doen. "Met Pasen was er voor de school een rol in de kerk, en Roeland en ik mochten de dienst leiden. Voor Kerst hopen we weer zoiets te doen."

Roeland en Gesina hopen de ouders geleidelijk aan te betrekken bij het kinderwerk. "Bijvoorbeeld tijdens hoogtijdagen. Je kunt een musical opvoeren. Ook denken we aan een tentoonstelling van de werkstukken die de kinderen hebben gemaakt." Het loopt tegen vijf uur. Vanuit uit het keukengedeelte verspreiden heerlijke geuren zich door de Smidse; de appelbroodjes zijn klaar.

Bovenstaand verhaal verscheen in Tijding Magazine, een uitgave van de IZB, en is met toestemming overgenomen door Cvandaag.

Foto credits: Wouter Muskee

Deel dit artikel op: