“Wat je ziet in de reacties was heel opvallend en merkwaardig. Deze aanslag komt niet heel lang na Christchurch. Daar werd heel heftig op gereageerd en er werd een appèl gedaan op blanke mensen om deze aanslag op moslims ernstig te veroordelen, mee te lopen in protestmarsen en afstand ervan te nemen ook al heb je er niets mee te maken. Die hele aanslag van die gek daar werd geframed als bijna een collectieve aanslag van de blanke rechtse mannen op de islamitische gemeenschap.”

“In dit geval, waar het een gerichte aanslag op christenen was, bleek het voor heel veel mensen opeens moeilijk om te zeggen dat de slachtoffers christenen waren. Vervolgens zie je in de reactie uiteindelijk ook veel minder de ophef en ook veel minder het morele appél, in dit geval aan de moslimgemeenschap, dit wordt in jullie naam en vanuit de naam van jullie gemeenschap gepleegd. Dus misschien moeten jullie daar ook iets over zeggen. Net zoals van blanke rechtse mensen wordt verwacht dat ze iets zeggen van die gek daar in Nieuw-Zeeland.”

Er wordt volgens Duk dan ook overduidelijk met twee maten gemeten. “Het probleem daarbij is dat mensen die sowieso al geneigd zijn om in complotten en samenzweringen te geloven hierdoor worden bevestigd in hun wantrouwen ten opzichte van wat zij zien als de gevestigde orde. Ik moet ook heel eerlijk zeggen dat het wel heel opvallend is.”