Dit artikel is nu opgeslagen in je
dashboard.
Bewaar artikelen in je dashboard.
Nieuws
20 oktober 2014
door
Redactie
Waarom er zo weinig preken over ‘werk’ gaan
Hoeveel preken heb je in je kerk gehoord over werk? Veel christenen hebben er nog nooit een preek over gehoord, of kunnen die op 1 hand tellen. En dat is toch opvallend, omdat christenen vaak 40 uur per week bezig zijn met werk. Maarten Pijnacker Hordijk vertelt in dit artikel hoe het komt dat weinig preken over werk gaan.
1. Omdat predikanten geen zicht lijken te hebben op de leefwereld van hun gehoor.
Voorgangers en predikanten beseffen niet dat zo’n zestig tot tachtig procent van de volwassen kerkgangers het grootste deel van hun tijd doorbrengen op hun werk. En hoe dat is en waar ze dan tegen aan lopen of mee worstelen. De leefwereld van werkenden staat haaks op die van fulltime voorgangers en predikanten.
2. Omdat ‘gewoon werk’ in Gods koninkrijk niet mee lijkt te tellen.
Pas als je in de kerk ‘iets doet’, tel je mee. Waarbij een podiumfunctie natuurlijk beter scoort dan stoelen klaarzetten of koffie schenken. Niet dat dit ergens vermeld staat, maar het zijn van die ongeschreven regels. En dat je in de maatschappij dan wel dienstbaar bent is eigenlijk niet van belang.
3. Omdat er een tegenstelling wordt gemaakt tussen ‘geestelijk’ werk en ‘natuurlijk’ werk.
Het wordt niet openlijk verkondigd, maar toch komt dat in veel kerken/gemeenten tot uitdrukking. We bidden immers wel voor wie 35 min. les geeft in de zondagsschool of kindernevendienst, maar niet voor de leraren op 'gewone scholen'. Wel voor de koster die iedere zondag toch maar weer de verwarming aandoet, maar niet voor diezelfde koster die in de ruwe wereld van de bouw zit.
4. Omdat de zendingsopdracht veel belangrijker wordt gevonden dan de cultuuropdracht.
De woorden van Jezus uit Mattheus 28 ‘Gaat dan henen, verkondigt het evangelie…’ (de zendingsopdracht) vinden we veel belangrijker dan de opdracht die we van God kregen om op aarde te heersen en te werken (Gen. 1:26, 28 en 2:15, 19, dus vóór de zondeval), de cultuuropdracht.
5. Omdat iedereen de kloof tussen zondag en maandag lijkt te aanvaarden
‘Geloven doe je maar in de kerk’, zeggen ze dan, ‘hier moet je alles zeker weten’. Dat verklaart dat christenen soms reageren met iets als ‘ik ben hier om te werken, en daarmee basta’. Zij leven met een kloof tussen ‘de kerk’ en ‘werk’, zondag en maandag, er is bij hen geen relatie tussen hun geloof en hun werk.
6. Omdat gemeenteleden er niet om vragen
Gemeenteleden accepteren de situatie, weten niet beter. Denken ook dat het zo hoort en normaal is. En, laten we wel zijn, daar heeft het toch ook alle schijn van?
Het kon ook anders. Via een simpele enquête kun je erachter komen hoe
gemeenteleden hun (christen-zijn op hun) werk beleven. Wat ze daarbij fijn maar ook lastig vinden, en waar ze vanuit hun gemeente steun kunnen gebruiken. Dat kan in een preek verwerkt worden, gecombineerd met een Bijbelse visie op werk. Dan zal blijken dat er wel degelijk een relatie is tussen geloof en werk. Dat werk meestal een zegen is en geen vloek, en dat vrijwilligerswerk niet ‘minderwaardig’ is. En dat een missionaire leefstijl niet alleen gaat over je kerk, je wijk, je buren en de behoeftigen in je omgeving, maar óók over je collega’s en relaties op je werk.
Deel dit artikel op:
Stitcher