Dit artikel is nu opgeslagen in je
dashboard.
Bewaar artikelen in je dashboard.
Nieuws
15 mei 2014
door
Redactie
10.000 redenen waarom ik niet meer naar de kerk ga
In de afgelopen 30 jaar ben ik naar verschillende kerken geweest, van gereformeerd naar baptisten tot aan evangelisch en pinkster. Daar heb ik veel mogen leren over God en ben ik ondersteboven geraakt van Zijn liefde en genade. Ik ben daar enorm dankbaar voor. Ik ben daar de spannende reis met Jezus gestart, waarin ik steeds weer nieuwe dingen van het leven met Hem leer.
Helaas heb ik in de verschillende kerkgroepen ook dingen meegemaakt die me niet geholpen hebben of die me gekwetst hebben. Daardoor heb ik uiteindelijk toch besloten een aantal jaar niet meer naar de kerk te gaan. Dit was voor mij een verrassende wending. Wil je weten wat me daar toe gebracht heeft? Hier mijn 10.000 redenen waarom ik niet meer naar de kerk ga. Oh sorry, het zijn er 55...
‘Ik ga niet meer naar de kerk omdat ... ‘
1. Omdat de liedjes die we zingen niet aan sluiten bij de dingen die ik doordeweeks om me heen zie.
Onrecht, verliefdheid, verlies, feest, vriendschap etc zijn zo even wat thema’s die niet langskomen in de liedjes in de kerk. Wat er wel altijd is, zijn liedjes met opsommingen van Gods eigenschappen en liedjes met sterke statements van complete overgave.
2. Omdat de twijfels en vragen die ik heb, worden gezien als iets waar ik me van moet bekeren voor ik aan kan sluiten in de opvattingen van de meerderheid. En mijn twijfels worden niet gezien als waardevolle aanvulling voor een bredere kijk op God en het leven.
3. Omdat de kerkdiensten gericht zijn op onszelf en niet op de wereld om ons heen.
4. Omdat er in de kerk het idee ontstaat dat we anderen de kerk in moeten krijgen, alsof de kerk het koninkrijk zelf is.
5. Omdat ik moe was geworden van de afgeronde mooie getuigenissen op het podium en er nooit verhalen verteld werden van mensen die nog midden in hun proces aan het worstelen waren.
6. Omdat boosheid en woede gezien werden als een verkeerde emotie en je het beste mensen direct kan vergeven.
7. Omdat ‘gelovig zijn’ en ‘keurig zijn’ door elkaar worden gehaald.
8. Omdat gehoorzaamheid aan God een manier was om mensen in het gareel te houden in plaats van mensen laten groeien door fouten te mogen maken.
9. Omdat ik de kerkdiensten geen plek vond om mijn vrienden voor uit te nodigen. Ik kon in de kroeg een beter gesprek met ze hebben over geloof.
10. Omdat ik van groepjes als Amnesty en goede documentaires meer leerde van hoe we ons in kunnen zetten tegen onrecht dan van de 30 jaar preken die ik heb gehoord.
11. Omdat kerkmensen angstig worden als je wat meer begint te lezen dan de boekjes uit de christelijke boekhandel.
12. Omdat er wel verteld werd dat God genadig was, maar tegelijkertijd keurde de kerk mensen af, sloot ze buiten, veroordeelde ze op basis van levensstijl voor ze die mensen werkelijk kenden.
13. Omdat de dogma’s uiteindelijk toch boven de mensen gingen. Een stelletje dat niet mocht trouwen in de kerk, omdat ze een paar maanden voor de bruiloft al bij elkaar in ging wonen.
14. Omdat er geoordeeld werd vanuit angst voor meer goddeloosheid in plaats van bereid te zijn de ander te leren kennen in zijn andere beslissingen.
15. Omdat er teveel een geestelijke visie werd geplakt op psychische zaken zoals depressie. Depressie werd gezien als iets verkeerds, iets waar je vooral geen aandacht aan moest geven. Ik merkte juist dat ik ruimte nodig had om te rouwen.
16. Omdat er na genezingsavonden de gebeurtenissen rooskleuriger werden afgespiegeld en als er eerlijk werd toegegeven dat er geen genezingen plaatsvonden, dat dit niet opbouwend was voor ons geloof om te zeggen.
17. Omdat er bij het avondmaal extra op onze schuld werd gefocust: ‘Door jou heeft Jezus moeten sterven’ in plaats van ‘voor jou heeft Jezus willen sterven’.
18. Omdat ik merkte dat leiders teveel hielden van hun positie en de kerk niet konden loslaten. Nieuwe ideeën werden stilgezwegen of er was geen sfeer van vertrouwen om ideeën aan te scherpen.
19. Omdat stokpaardjes heilige huisjes werden, die blijkbaar niet bevraagd mochten worden. Werd dat wel gedaan, dan werd er op de kritische mensen neergekeken.
20. Omdat er bij het verlaten van de kerkdeur een bordje hing: ‘Je betreedt nu het zendingsveld.’ Daar werd natuurlijk mee bedoeld: ‘Ga daar de goede boodschap brengen’ maar het ging uit van een gescheiden wereld. Alsof binnen de kerk een andere plek is dan erbuiten.
21. Omdat er veroordelend werd gesproken over mensen die niet meer naar de kerk gingen. Die waren niet trouw gebleven aan God. Alsof God en de kerk hetzelfde is.
22. Omdat er betuttelend werd gesproken over anderen. Bijvoorbeeld richting homo’s en lesbiennes.
23. Omdat er angstvallig gebeden moest worden voor bescherming als we na een optreden met de auto naar huis keerden. Zonder dat gebed zou het niet goed gaan.
24. Omdat er een hogere waarde werd toegekend aan geestelijke taken, zoals aanbidding, profetie en bidden en de aardse dingen als ‘vergankelijk. Er ontstond een onderscheid over wat geestelijke, heilig is & wat aards, seculier is.
25. Omdat leiders bij een zelf genomen financieel risico niet de verantwoordelijkheid droegen, maar de gemeente vroegen om deze stap in geloof te volgen door te doneren.
26. Omdat ik, als ik niet zo mee kon komen in de aanbidding, ik me dan buiten de groep voelde vallen en mensen dachten dat ze voor me moesten bidden.
27. Omdat er elke zondag wordt gepraat over hoe we heiliger kunnen worden, beter kunnen leven, maar sterk worden van tegenstand kon niet, want tegenstand in het leven werden gezien als geestelijke strijd.
28. Omdat de groepsdynamiek zorgde voor veel ongezonde verhoudingen. Leiders die hun bediening als succesvol zien als er veel mensen naar voren gaan om voor zich te laten bidden en daar onbewust op aansturen. En kerkgangers, die een verwachting ontwikkelen dat een voorganger zo’n door de Geest geleide (emotioneel beladen) preek moet houden.
29.Omdat ik het gevoel had dat ik moest erkennen hoe zondig ik wel niet was en dat ik daarmee God zou eren voor zijn Goedheid.
30. Omdat de genade van God ervoor zou moeten zorgen dat alle pijn en emotie uit mijn leven weggevaagd zou worden. Maar ik vind sommige emoties juist heel gezond en ik wilde niet iets van mezelf wegstoppen.
31. Omdat er wordt veel gepraat over zonde en heiligheid, maar er wordt niet gepraat over hoe we ons in kunnen zetten voor anderen.
32. Omdat heilig zijn een soort illusie werd waarmee we onze eigen imperfectie even konden vergeten.
33. Omdat er in de kerk een idee werd geschetst hoe je een goede christelijk man zou moeten zijn en dat ik me niet herkende in een zoete, keurige man die in mijn ogen veel te zorgzaam en pastoraal moest zijn. De ruwe kant, de pionier in mij en de levensgenieter zouden moeten sterven aan het kruis en wat over zou blijven was een vredelievende keurige burgerman.
34. Omdat de christelijke vrouw werd gestereotypeerd als zorgzaam, verwelkomend en te vaak zag ik dat vrouwen zich alleen maar behulpzaam onderdanig aan de man opstelden en hooguit af en toe een profetie meedeelden, maar verder de microfoon bij hun man lieten. Deze vrouwen zwaaiden ook met vlaggen en konden tijdens het bidden vaak ‘Jezusssssss’ zeggen, vaak voor, tijdens en na een zin. Ik werd stiekem bang dat ik zo’n christelijke vrouw moest trouwen om God te eren.
35. Omdat seksualiteit vele weken op het agenda stond en vooral gezien werd als een verleiding en als gevaarlijk. Als man kreeg ik het idee dat het fout is om lust te hebben en al helemaal om lust toe te staan of er iets mee te doen.
36. Omdat de kerk de bijbel zag als het onfeilbaar woord van God. De bijbel werd als magische spreukenboek gebruikt, waarbij er zonder context losse verzen werden gescandeerd als ‘waarheid’.
37. Omdat de kerk een monopoly op de waarheid dacht te hebben.
38. Omdat kerkmensen zeggen dat woorden macht hebben en dit op magische wijze werd toegepast en tegelijkertijd angst werd ingeboezemd voor het gebruik van ‘verkeerde’ woorden.
39. Omdat op alle negatieve dingen die we niet konden verklaren het labeltje ‘demonische machten’ werd geplakt. Ook op psychische aandoeningen, of als iemand door een moeilijke tijd ging.
40. Omdat er gezegd werd dat verdriet zou verdwijnen als je maar voldoende in de bijbel leest.
41. Omdat er gezegd werd dat iedereen Gods wil voor zijn/haar leven direct uit de bijbel kan halen.
42. Omdat tegenstand vaak betiteld werd als geestelijke strijd en satan achter die moeilijkheden zit, zelfs als het zichtbaar was dat mensen gebukt gingen onder een ongezonde verhoudingen of manier van leven zoals een onverwerkt verleden.
43. Omdat ‘actief in de kerk zijn’ er uiteindelijk voor zorgde dat ik minder tijd had om bij mijn vrienden te zijn of mensen uit mijn familie te bezoeken.
44. Omdat de kritische vragen niet bespreekbaar waren en werd afgeweerd door te zeggen ‘ga dan naar een andere kerk’
45. Omdat mensen niet wilden dat hun manier van kerk zou veranderen en andersdenkenden gezien werden als een gevaar in plaats van als een verrijking.
46. Omdat er leidinggevende taken werden toebedeeld aan vooral gehoorzame ijverige mensen, die vervolgens overwerkt raakten vanwege een te hoge druk en verwachting.
47. Omdat er gehamerd werd op evangelisatie op basis van relatie leggen, terwijl de relaties in de kerk gericht waren op te behalen doelen.
48. Omdat ik mensen wilde helpen een mooier leven te hebben zonder ze te bekeren of mee te nemen naar de kerk.
49. Omdat de kerk elke zondag maar bezig bleef met de zonde, terwijl ik graag wat aan de misstanden in de wereld wilde doen.
50. Omdat ik een hele tijd niks hoorde van God en niemand me vertelde dat God misschien wel wilde dat ik mijn eigen hart ging volgen.
51. Omdat mensen erop bleven hameren dat we ons eigen hart niet kunnen vertrouwen.
52. Omdat ik op een gegeven moment om me heen zag dat mensen in de kerk een soort makke schaapjes waren, niet volgroeid en zonder eigen wil.
53. Omdat ik op zondag liever rustig met leuke vrienden wilde chillen in de stad dan me die dag uit te sloven in de kerk.
54. Omdat ik erachter kwam dat je niet NAAR de kerk kan, maar dat we de kerk ZIJN.
55. En omdat ik SCHROK: Ik moest bekennen dat ik me zelf schuldig heb gemaakt aan merendeel van de bovenstaande punten. Ik heb anderen gekwetst met mijn ideeën, praatjes en daden. Ik heb mensen veroordeeld, uitgesloten, niet het geduld gehad om naar ze te luisteren, te snel gezocht naar een oplossing, te vaak gedacht te weten hoe iets werkt en helaas te veel kwetsende woorden gebruikt, terwijl ik geloofde dat ik God eerde door de waarheid hoog te houden. Dat was de druppel: ik moest uit deze omgeving om te ontgiften. Ik had mezelf laten vormen door ideeën waar ik niet meer achtersta.
Mijn wereld stond op zijn kop en ik ben een aantal jaar niet naar de kerk gegaan om te kunnen inzien wat ik wel geloof. Uiteindelijk heb ik in Jezus opnieuw gezien hoe hij naar mij kijkt en hoe hij zich aan mij wil verbinden.
Benieuwd hoe dit mijn visie op de kerk heeft veranderd?
Deel dit artikel op:
Stitcher