Als hij in de Romeinenbrief een denkbeeldige volksgenoot aanspreekt en bekritiseert is het niet om het Joodse geloof op zich maar gaat het om de manier waarop heidenen mogen delen in het heil. In de brief is de tegenstander niet de vrome Jood, als er al sprake is van een tegenstander. Het gaat om gelovigen uit de heidenen en Jodengenoten, die spreekt hij aan. Dat is tenslotte ook zijn opdracht. Ik zeg dit omdat de Romeinenbrief zo wel gelezen werd en misschien nog wel.