Dit artikel is nu opgeslagen in je
dashboard.
Bewaar artikelen in je dashboard.
De refozuil (de bevindelijk-gereformeerde richting) is mij vertrouwd. Ik heb een oudoom die een van de oprichters van de Gereformeerde Gemeente in Groot-Ammers was (die kort daarna trouwens GerGeminNed werd). Ik heb minstens dertien predikanten in de GerGem horen preken. Ik noem inmiddels vier van hen bij de voornaam.
En als jongeman kocht ik op de markt in Katwijk al ‘De redelijke godsdienst’ van ‘oudvader’ Wilhelmus à Brakel (‘vooruit, dan krijg je de zonde erbij’, zei de koopman, en schonk mij het boekje ‘De zonde’ van de Puritein John Owen). Zelfs in Noord-Amerika heb ik meermalen diensten van de GerGem bijgewoond – die uiteraard uitsluitend door Nederlandse immigranten werden bijgewoond. Ooit mocht ik bij een studentenvereniging van de GerGem zelfs spreken over de ‘gaven van de Geest’ (waarbij trouwens voor alle zekerheid ook ds. C. Harinck was uitgenodigd – een voortreffelijk mens overigens). En ik ben volgens mij de enige niet-gereformeerde theoloog die een (aardig omvangrijk en aardig empathisch) boek over de Heidelbergse Catechismus heeft geschreven.