Waarom lijkt vrije seks voor veel mensen een bevrijding?
Eens in de zoveel tijd verschijnen er bekende Nederlanders in de media die klagen over een truttige monogame standaard. Ze beweren dat mensen, net als dieren, helemaal geen monogame wezens zijn. Een relatie is leuk zolang die duurt, maar als je elkaar zat bent ga je op zoek naar een nieuwe liefde, of zou je elkaar vrij moeten laten. Daar hoeven we volgens hen dan niet jaloers of boos over te zijn, zo is de natuur gewoon. Geniet van je relatie zolang die duurt, maar verwacht van elkaar geen trouw tot de dood. Je bent volgens sommigen pas echt vrij als je kunt leven volgens het motto: "Als je honger hebt dan eet je, als je opgewonden bent heb dan je seks met iemand."
Alleen cvandaag Premium leden kunnen reageren op artikelen.
Word ook cvandaag Premium lid, praat mee en geniet van nog veel meer voordelen!
Bekijk alle
voordelenInloggen
"Dit geheim is groot, maar ik spreek met het oog op Christus en [op] de gemeente" (Ef. 5:32). De verhouding (in het huwelijk) tussen man en vrouw is (ook) een afbeelding van Christus (als man) versus zijn gemeente (als vrouw).
Wie het huwelijk (als beeld) aantast, hoe dan ook, tast hierdoor het beeld van Christus en de gemeente aan.
Het gaat dus veel verder dan een aardse zaak, we hebben hier te maken met een hemelse werkelijkheid: "Dat liefde en trouw u niet verlaten! Bind ze om uw hals, schrijf ze op de tafel van uw hart ..."