Dit artikel is nu opgeslagen in je
dashboard.
Bewaar artikelen in je dashboard.
Het probleem met de humor van de Bijbelschrijvers is dat je goed moet lezen om het te zien. Er worden in de Bijbel geen vette moppen getapt, maar het is een misverstand dat alle verhalen saai en plechtig zijn. Er zit vooral veel ironie in de beschrijvingen van mensen en hun daden. Ik geef wat voorbeelden, maar ik ga voorbij aan de humor in de persoonsnamen, omdat die bijna onvertaalbaar is.
De eerste wrange humor vind je al in het verhaal over Adam en Eva in Genesis 3. Hier gebeurt wat in veel relaties gebeurt: de ene partner gaat in de fout en de andere staat erbij (vers 6!), maar kijkt even de andere kant op. Adam doet helemaal niets. Blijkbaar durft hij Eva niet tegen te houden omdat hij bang voor haar is of iets van haar nodig heeft.