Dit artikel is nu opgeslagen in je
dashboard.
Bewaar artikelen in je dashboard.
Deze zondag bekeek ik de dienst van de Grote Kerk in Gorinchem, waar prof. dr. A. de Reuver voorging. Deze kerk maakt onderdeel uit van de gereformeerde bond binnen de PKN. Op Twitter is mij aanbevolen om eens een preek van hem te luisteren. Ik was erg benieuwd naar de dienst, al had ik de avond tevoren wat gemengde gevoelens. Niet vanwege de voorganger, maar omdat dit de laatste kerkdienst zou zijn waar ik een column over zou schrijven, en hoeveel kerkdiensten ik hierna ook nog zal kijken, ik ga het schrijven van columns erover toch missen.
Aangezien dit de laatste column uit deze reeks was, hoopte ik dat er “toevalligerwijs’’ één of meerdere thema’s in de dienst voor zouden komen die me in de periode dat ik deze columnreeks schreef, hebben geraakt. Twee specifieke dingen kwamen hierbij in me op: het Goede Herdermotief, dat van grote en diepgaande betekenis voor me is geweest, en psalm 43, waarin God wordt beschreven als de bron van vreugde. Over psalm 43 heb ik nooit in een column geschreven als ik het me goed herinner. Eens vroeg ik me af waarom ik zoveel vreugde voel bij het lezen uit de Bijbel en het kijken van de kerkdiensten, en later die avond toen ik een Bijbel opensloeg, viel deze open op de bladzijde van psalm 43. Aangezien daar een antwoord op mijn vraag in stond, vond ik dat erg bijzonder. Deze twee dingen hoopte ik dus terug te zien in de dienst, al besloot ik dat ik maar niet te veel moest hopen, om niet teleurgesteld te raken.