Dit artikel is nu opgeslagen in je
dashboard.
Bewaar artikelen in je dashboard.
Een lang gesprek gehad met een journalist over de situatie in de wereld. Ik blijf herhalen dat ik fel tegen discriminatie ben, maar wat er nu in de wereld gebeurt is zorgwekkend. Plunderingen! Maar heeft het enige zin dat ik me opwind? Word ik überhaupt gehoord? De journalist is het volledig met me eens, maar geeft aan dat momenteel de lezer te veel is gefixeerd op discriminatie, voor nuancering is geen gehoor. Daarover een voorzichtig relativerend geluid, verkoopt niet.
Maar in mezelf zit ik in twijfel: De slavernij is een onacceptabel gebeuren uit onze geschiedenis, absoluut. Maar als ik vermeld dat er nu hier in ons eigen land vrouwen als slavinnen in de prostitutie worden geëxploiteerd, raakt dat niemand. Hoe kan dat? Standbeelden verwijderen: ja! Ingrijpen in de slavenhandel van nu bij onszelf om de hoek: neen!? Ik begrijp het niet. Of wil ik niet begrijpen dat het protest tegen discriminatie door een kleine maar zeer luidruchtige groep wordt gebruikt voor andere belangen? Als ik verneem dat er in Saoedi-Arabië vrouwen uit Ethiopië gedumpt worden omdat ze vanwege de coronacrisis niet meer rendabel zijn, stijgt mijn bloeddruk van afgrijzen. Deze vrouwen heten officieel niet slavinnen, maar ze zijn het meer dan volledig. Tienduizenden van dit soort slaven en slavinnen zijn er in onze beschaafde wereld: deze slavinnen zijn er nu, en niet toen. Niemand die zich om hen bekommert.