Dit artikel is nu opgeslagen in je
dashboard.
Bewaar artikelen in je dashboard.
Onlangs las ik op de site winkelrust.nl het volgende: ‘Dankzij Winkelrust kan de zondag de speciale dag blijven die het is voor veel mensen. Een dag van rust, reflectie en bezinning. Een dag die anders is dan alle andere dagen. Winkelrust beantwoordt aan de Bijbelse notie dat er zes dagen gewerkt wordt en dat de zondag een rustdag is.’
Dit is een interessante uitspraak. Ook ik hecht aan de zondag als een speciale dag – het is de dag van de opstanding van Christus en van de uitstorting van de Heilige Geest – en voor mijn part als een ‘dag van rust, reflectie en bezinning’. Maar in de laatste geciteerde zin gaat Winkelrust duidelijk over de schreef. Wat de Bijbel leert is dat Israël zes dagen moest werken en dat de zevende dag (de zaterdag, de sabbat) de rustdag was en is. Winkelrust beweert dat dit de zondag is. Dat is theologisch gewoon onjuist: (a) Nergens leert de Bijbel dat de zaterdag heeft afgedaan als de rustdag voor Israël. (b) Nergens leert de Bijbel dat de sabbat verhuisd is naar de eerste dag der week. (c) Het Nieuwe Testament licht de zondag eruit als een bijzondere dag voor christenen, maar nergens wordt geleerd dat de zondag een (verplichte of vrijwillige) rustdag is.