Elmar deelt als goochelaar het Evangelie: "Sommige christenen willen niets met mijn werk te maken hebben"

Hij goochelt al meer dan tien jaar, maar sinds hij als goochelaar ook het Evangelie brengt, ervaart hij weerstand. “Opeens heeft iedereen een mening over je”, aldus professioneel goochelaar Elmar Hofstee.

Dit artikel is je cadeau gedaan door cvandaag Premium lid .

Word ook lid

Zelf kreeg hij het Evangelie met de paplepel ingegoten. Hij groeide op in een reformatorisch gezin in Bunschoten Spakenburg. “Ik volgde een hele andere studie, maar kwam bij goochelen uit. Dat doe ik vooral op commerciële basis. Ik sta bijvoorbeeld op beurzen. Volgende week sta ik bijvoorbeeld op een beurs voor een bedrijf in beschermende werkkleding. Dan laat ik op ludieke manier zien hoe veilig die kleding nu echt is. Ik steek bijvoorbeeld messen door jassen heen zonder dat de jas scheurt of ik sla spijkers door schoenen heen zonder dat mensen het voelen.”

Twee jaar geleden begon hij met het schrijven van een goochelprogramma met christelijke grondslag. “Op gegeven moment kreeg ik bijna maandelijks wel een aanvraag uit kerkelijke kringen. Daar heb ik me eerst afzijdig van gehouden. Ik wist niet zeker of ik dat wel moest doen, en vroeg me af of je goochelen en het Evangelie wel kon combineren. Mijn vriendin raadde me aan om ervoor te bidden. Dat heb ik gedaan. Diezelfde week kreeg ik een aanvraag. Zelf was ik toen al weer even vergeten dat ik ervoor gebeden had, tot mijn vriendin me erop wees. Toen ik haar het vertelde, vond zij: ‘Dan heb je een antwoord’. Ik twijfelde nog, maar ontving de volgende ochtend weer een aanvraag. Toen bedacht ik: ‘Nu kan ik er niet meer onderuit’.”

Zijn ouders zijn zijn grootste fans, zo laat hij weten aan CIP.nl. “Sommige christelijke familieleden willen niks met mijn werk te maken hebben”, zegt hij. “Dat laat me niet koud. Ik heb ook wel eens meegemaakt dat ik sprak in een gemeente en dat mensen dan na drie minuten opstaan en weglopen. Je merkt dat ze dan al hun oordeel klaar hebben, waarin niet de wil is om te kijken. Het grappige is dat ik dan wel moet luisteren naar de meningen van de mensen die het afkeuren, maar dat ik niet mijn eigen visie daarop mag laten zien. Ze willen het gewoon helemaal niet horen. Dat het door sommige mensen wordt afgekeurd, snap ik ergens ook niet. We staan toch allemaal voor hetzelfde doel, met dezelfde opdracht: ‘Ga heen en maak alle volken tot mijn discipelen’.

Weerstand
De weerstand ervaart hij ook als teken dat hij op de goede weg zit. “Dan probeert de duivel de verspreiding van het evangelie te verstoren”, meent hij. Hofstee zou een goed gesprek nooit uit de weg gaan. Dat heeft hij liever dan dat mensen achter zijn rug kwaad over hem spreken. “Ik snap best dat het eng is, maar het is juist mijn bedoeling dat mensen getriggerd worden. Dat ze dat niet zien, vind ik jammer. Als er tijdens mijn voorstelling maar een is die denkt: ‘Hier kan ik verder mee’, dan heb ik mijn doel behaald. Uiteindelijk ben ik aan het zaaien en gaat het er niet om wat mensen vinden. Er is er maar Een die daarover kan oordelen. Hij staat centraal.”

Dat de omgeving klaar staat met een oordeel, komt volgens Hofstee ook door de combinatie. “Sommige mensen verwarren goochelen misschien met magie of de duistere kant. Daar heeft het niks mee te maken. Alles gaat om vingervlugheid. Het is een pure kunstvorm, die ondersteunend is aan het verhaal. In het leven zijn er ook dingen die niet te verklaren zijn en waar je stil van wordt. In die zin staat de grootheid van God centraal. Als ik laat zien hoe je als mens dingen kunt doen met trucjes, kun je nagaan wat God allemaal wel niet kan en doet. Het feit dat Hij in zes dagen de wereld maakte bijvoorbeeld.”

Metaforen
Zijn goochelroutines gebruikt hij doorgaans om metaforen uit te leggen. “Het verschil met commercieel goochelen is ook anders dan evangeliserend goochelen”, vertelt hij. “Bij een normale goocheltruc bedenk ik dat ik een kaart wil laten verdwijnen en verzin ik daar een verhaal omheen. Bij evangeliserend goochelen, is het andersom denken. Daarbij is de goochel routine ondergeschikt aan het verhaal van de Bijbel en een middel om het verhaal te vertellen.”

Kunstvorm
Tijdens de voorstelling heeft hij altijd een bepaalde volgorde. “Ik begin door uit te leggen dat alles wat ze zien kunstvorm is, en dat het erom gaat dat ze er een beeld bij krijgen. Zo vertel ik over de kruisiging van Jezus. “Dan heb ik bijvoorbeeld de metafoor met water en wijn, waarbij het water in diverse kleuren verandert. Die routine gaat zo: Op tafel staat een kan met water en daarnaast drie lege glazen. Ik schenk uit de kan met water de drie glazen vol. Het ene glas kleurt zwart het andere rood en de derde blijft helder. Het heldere water staat voor het leven dat God voor ons bedoeld heeft helder en puur. Het zwarte water voor hoe ons leven nu is en het rode water voor het bloed van Christus. Het zwarte en rode water word terug in de kan gegoten en het water word weer helder. Daarmee laat ik zien dat de zonde er nog wel is maar dat door het bloed van Jezus de zonde als het ware onzichtbaar word voor God.”

Hofstee treedt ook op in ontmoetingsdiensten of gezinsdiensten. In zulke diensten maakt hij de mooiste dingen mee. “Zo vertelde ik het verhaal van de talenten… en vroeg aan de kinderen om een talent te noemen, wat ze kunnen gebruiken voor God. Dat is best een lastige vraag. Een meisje van vier op de eerste rij stak haar hand op. Zij zei dat ze heel goed koprollen kon maken. Dat ontroerde mij echt. Als een kind God kan eren door een koprol te maken, dan is dat het mooiste dat er is. Dat is de essentie. Natuurlijk mocht dat meisje even voor op het podium laten zien hoe ze die koprol kon maken. Dan komt de boodschap echt aan. Een brok in de keel, kreeg ik ervan.”

Dat hij het geloof zelf zo met de paplepel ingegoten heeft gekregen, zorgt er bij hem ook voor dat hij het belangrijk vindt dat dit voor kinderen wordt gedaan. “Wat je tot je 12e meekrijgt, blijf je je hele leven meedragen. In die leeftijd zijn kinderen zo ontvankelijk”, zegt hij. “Daarom ben ik ook blij dat ‘Vrij zijn’ echt voor de kinderen en de jeugd is. Mijn vorige voorstelling ‘God doet ongelofelijke dingen’ was voor de oudere jeugd en volwassenen erg geschikt.”