Als in de roman Jane Eyre de hoofdpersoon een huwelijksaanzoek van St. John afwijst, vraagt ze hem om vergeving, en hij reageert heel kil: ‘Toen ik hem vroeg of hij me vergaf antwoordde hij dat het niet zijn gewoonte was oude grieven te koesteren; hij was niet beledigd dus had niets te vergeven. En met dat antwoord liet hij me achter. Het was me veel liever geweest als hij me tegen de grond had geslagen.’ Jane Eyre bedoelt met die laatste zin dat ze zich beter had gevoeld als hij haar daadwerkelijk had gestraft of vergeving had geschonken. Maar hij deed geen 
van beide. Hij gaf niet toe dat er iets verkeerds gebeurd was. Hij bagatelliseerde en vergoelijkte het liever dan te vergeven. Laten we daarom gaan ontdekken wat vergeving niet is.