Sterven gebeurt individueel
“Predikanten (in opleiding) kunnen denken dat het hun taak is om andere mensen te helpen in hun stervensproces”, merkt Van den Brink op. “Maar het is de vraag of we dat kunnen. Luther zegt: ‘We zijn allemaal geroepen tot de dood. Niemand zal voor een ander kunnen sterven. Ieder afzonderlijk zal met de dood moeten vechten. We kunnen het wel in elkaars oren schreeuwen, maar iedereen moet voor zichzelf voorbereid zijn op het stervensmoment.’ De vraag is dus: hoe kan ik mijzelf voorbereiden op de dood? 

Luthers eenzame sterven maakt dit zichtbaar. Er waren meerdere getuigen bij zijn stervensmoment aanwezig, onder wie twee van zijn eigen zoons. Er werd een gipsafdruk van zijn gezicht en handen gemaakt, die in Wittenberg te zien zijn. Er is veel bekend over zijn sterven. Opvallend is dat hij geen enkel woord heeft nagelaten voor zijn vrouw, kinderen en vrienden. Waarom niet? Het was zijn eigen dood. Hoe mooi en belangrijk je werk als pastor ook is, sterven blijft iets individueels. Onze stervensbegeleiding van anderen moet uitermate bescheiden zijn.”