Staat de kerkdienst te centraal? Ds. Paul Visser antwoordt
'Er vindt momenteel een stille ramp binnen de kerk in Nederland plaats', stelde opiniemaker Matthijs Vlaardingerbroek onlangs in een columnreeks voor Cvandaag. Hij is van mening dat de kerkdienst een te centrale plek inneemt in het kerkelijk leven, waardoor de kloof tussen kerkgangers en kerkverlaters in stand blijft. Matthijs ging hierover in gesprek met dominee Paul Visser, predikant van een PKN-gemeente in Rotterdam.
“Ik zeg niet dat wanneer je minder vaak een kerkdienst bezoekt dit automatisch leidt tot een hellend vlak, waarbij je aan het einde van het verhaal je geloof verliest”, maakt Visser duidelijk. “Tegelijkertijd ben ik ervan overtuigd dat de zondagse samenkomst een bron is waarbij je als christen wordt gevoed en op adem mag komen. Van daaruit mogen we elkaar voeden in weerbaarheid en volharding. Al is de kerkdienst zeker niet het enige middel voor een standvastig geloofsleven, ik geloof wel dat de kerkdienst daarin een belangrijke functie vervult.
Volharding is een saaie bezigheid. Een rank blijft zonder spektakel in de wijnstok. Het vonkt en knettert niet. Die rank doet in stilte haar werk en draagt van daaruit vrucht. Dit is een organisch proces waarin de kerkdienst in mijn optiek een belangrijke rol speelt.”
Praatmee