Waarom ik mijn droom om voorganger te zijn opgeef

God 24 mei 2023 Bram Dijkstra-Geuze
Bram Dijkstra-Geuze

Ik loop al minstens driekwart jaar rond met de gedachte om te stoppen als voorganger. En terwijl ik dit opschrijf, denk ik: ‘Eigenlijk al veel langer’. De waarheid is dat stoppen heel lang als een soort troostgedachte was: ‘je kunt er altijd nog mee kappen’.
Iets als ‘quick fix’ en een ‘easy way out’. Nu is het op sowieso niet heilzaam om een gedachte als deze als stok achter de deur te hebben, want als je ‘m in je gedachten onderhoudt.… is er al iets mis.

Doorgepakt
Maar dan ging het wel weer. Of er gebeurde toch weer iets moois. Of je had weer een mooie zondag achter de rug en toch gemerkt hoe fijn je vindt om te preken en mensen te spreken. Of je had ergens op doorgepakt en leiderschap getoond op manieren die je van jezelf niet kent. Of je kwam zomaar weer in een goed gesprek met iemand. Of je kreeg zomaar een hug.

Opklotsen
Maar dan kwam er weer een mail. Of er gebeurde iets ergs. Of je vergat iets of iemand. Of je communiceerde niet helder. Of je had ‘iets’ gezegd, gedaan of gelaten. Of je moest wéér een zaterdag inleveren om het allemaal af te krijgen, omdat je in de week ervoor gewoon geen geestelijke rust kon vinden. Of je preek leek die zondag op de gemeente neer te vallen als een klamme vaatdoek op het keukenblad. Of het leven kwam er gewoon keihard tussendoor walsen. Of je eigen kerkgenootschap nam je dermate niet serieus dat het op tegenwerking ging lijken. Of je voelde je totaal en geheel verlaten door de God die je zo graag wil dienen. Leeg. Murwgebeden. Moegepraat. Sufgeregeld. En dan moest je ergens nog de inspiratie vandaan halen om anderen te bemoedigen, waar je eigen moed al tegen de randen van je schoenen op klotste.

En dus ging ik op zoek naar een stok.

Niet eens achter de deur.

Ook niet om mee te slaan.

Maar gewoon een stok.

Of je voelde je totaal en geheel verlaten door de God die je zo graag wil dienen. Leeg. Murwgebeden. Moegepraat. Sufgeregeld.

Lepelsnijden
Zie je, ik doe namelijk aan lepelsnijden. Een hobby ontstaan uit nood. Ik had namelijk iets nodig om mijn zinnen te verzetten. Iets dat met mijn handen kan, weinig geld kost en waar ik ook geen abonnementen voor hoef af te sluiten, halve dagen voor vrij moet nemen, maar wat ik meteen kan doen als mijn kop ernaar staat. Het werd dus lepelsnijden. Ik heb dat mijn broer ooit zien doen en dat leek me wel wat: gewoon met een recht en een krom mesje een lepeltje snijden uit een tak.

Vershout
Het probleem is alleen dat je daar vers hout voor nodig hebt. Hout dus dat vers gekapt is en nog vochtig. Nu groeit dat weliswaar wél aan de bomen, maar er ook nog eens aan komen, is een ander verhaal. Want je mag niet zomaar een tak van de berk van je buren af zagen, noch één uit het park. Dus waar haalde ik vers hout vandaan?

Tot zover de context.

Terug naar mijn voorgangerschap.

En hoe het allemaal samenkomt.

Met iemand praten
De redgedachte van ‘stoppen’ kwam dus steeds vaker in mijn hoofd. Zo vaak dat ik er niet een paar keer week, maar een paar keer per dag aan begon te denken. En ik besprak dit ook met vertrouwelingen. Gelukkig had en heb ik die, van een scherpe coach en een veelzijdige mentor tot goede vrienden die ook nog eens ervaren collega’s zijn. En uit al die gesprekken kwam de mogelijkheid om eens met iemand te gaan praten. Over werk. Over ander werk.

Gewoon praten.

Niks mis mee.

Kan altijd.

Gewoon eens zien wat je voor elkaar kan betekenen.

Ik ben niks van plan.

Ik hoef niet weg.

In mijn nopjes dat ik toch een tak had gevonden om mijn gebed te rechtvaardigen en me door onze Heer niet met een kluitje het riet in liet sturen, ging ik naar huis.

Kriebelen
Maar toch begon het te kriebelen. Zal ik het wel? Zal ik het niet? En altijd als ik me geen raad weet in het leven, ga ik bidden. Niet dat ik altijd antwoord krijg, maar het geeft op zijn minst rust en toch ook altijd richting: al is het maar dat God zwijgt in zijn liefde… en zo richting geeft.

Lijst
En dus besloot ik het aan God voor te leggen. Een beetje brutaal misschien stelde ik God voor - bij wijze van Gideons vacht (Rechters 6:36-40) - dat als ik de volgende dag een goede stok zou vinden voor mijn lepelsnijden (hèhè, we zijn rond), dat ik dat dan als teken mocht opvatten dat ik er goed aan zou hebben gedaan om dat gesprek aan te gaan, want het contact had ik inmiddels toch maar wel gelegd… En dat gebed had ik dan maar mooi als, eh, stok achter de deur. En God kan met een kromme stok, nou ja…

Geen stok
De volgende dag brak aan. Het werd ochtend en het werd middag en je raadt al: geen stok. Nergens. Om de Heer een beetje op weg te helpen ben ik zelfs nog gaan wandelen in de buurt waarvan ik dacht dat de plantsoenendienst laatst nog bezig was geweest. Maar helaas: zelfs nog geen takje. Uiteindelijk ben ik nog het plaatselijke wandelbos in gestiefeld om daar eens de berken te bekijken. Misschien hing er wel een takje los (hoewel er eerder bij mij een schroefje los zat). En al snel vond ik mezelf van het wandelpad af, in de modder, tussen de berken, glurend en speurend naar takken. En daar, onder een laag natte blaadjes lag… een stok. The stick of destiny!!! …maar wel vies, nat en niet meer zo heel vers. In mijn nopjes dat ik toch een tak had gevonden om mijn gebed te rechtvaardigen en me door onze Heer niet met een kluitje het riet in liet sturen, ging ik naar huis.

Vermolmd
De volgende dag pakte ik de stok erbij. Helemaal vers en stevig, zou ik er toch wel zes lepels uit moeten kunnen halen… Maar terwijl ik erin begon te zagen, brak er meteen een stuk van af. Helemaal vermolmd. Ik kon er hooguit nog een lengte van dertig centimeter uit redden. En toen ik dat stukje spleet en in vorm probeerde te hakken, brak er meteen het uiteinde eraf af. Uiteindelijk heb ik uit de hele stok één goede lepel en een mooie, maar niet heel goede weten te snijden…

Dus…

Wat zegt dit nu allemaal?

Over mijn Gideonsmove?

Over mijn geforceerde gebedsverhoring?

Over de stap die ik maakte?

Ik denk dit…

Ik wil gewoon eens genieten van wat ik mag doen en maken, zonder dat het aan allerlei dromen moet voldoen.

Braaaaaf!
Ik denk dat God me dit wilde vertellen:

‘Hier heb je je stok, jochie! Braaaaaf!’
‘Het is alleen niet helemaal de stok die je zocht.’
‘Zie je, in het echte leven vallen verse stokken die jij perfect kan gebruiken voor jouw nukken nu eenmaal niet van de bomen. Soms, wel, maar meestal niet.’
‘Meestal zul je het moeten doen met wat je wel gegeven wordt. Soms dus met een niet zo heel goede, oude en natte stok. Maar daar weet jij dan nog wel twee lepels uit de halen. Niet slecht, die talenten heb ik je immers ook gegeven. Dus dóe er wat mee!’

Gejobcraft
‘Doe er wat mee’…

Deed en doe ik dat wel genoeg? Mijn conclusie was dat ik er niet voldoende mee deed, niet voldoende aan toe kwam om er iets mee te doen en het allemaal niet afdoende ‘gejobcraft’ kreeg om de juiste balans tussen ‘moeten’ en ‘willen’ in mijn bediening te brengen. Sterker nog, het ‘moeten’ begon zoveel over te nemen, dat mijn energie weg lekte, ik fysieke klachten kreeg en datgene wat ik graag wél graag doe óók een kostenpost werd.

Dus moet je dan zomaar opgeven?

Nee, natuurlijk niet.

Nooit zomaar.

Doorgeven
Maar je mag ook eerlijk kijken naar de ‘stok’ die je in handen hebt en of je er nog wat van kan maken. Mijn gevoel was en is dat ik er alles uit gehaald heb wat ik eruit kon halen. En dat het misschien tijd werd om het stokje door te geven.

En dus geef ik mijn droom op.

Voor nu.

Ik heb ontzettend veel geleerd.

Ben ontzettend gegroeid.

Ben mijzelf meer dan eens tegen gekomen.

En ik ben moe, hondsmoe.

En daar steek ik een stokje voor.

Nieuwe droom?
Dus mag ik binnenkort aan een nieuwe droom beginnen (later meer). Een droom die eigenlijk geen droom was, maar die toch uitkwam. En één waarvan ik vast van plan ben om steeds stokjes tussen mijn oogleden te plaatsen. Omdat ik niet in slaap wil vallen. Omdat ik niet weer in de kloof tussen droom en werkelijkheid wil vallen. Omdat ik gewoon eens wil genieten van wat ik mag doen en maken, zonder dat het aan allerlei dromen moet voldoen. Ik vind dat spannend. Want het is anders dan ik altijd deed. Maar ergens moet je oude denken stokken en mag je moed vinden om het anders te doen…

Al gaat mijn weg
door een donker dal,
ik vrees geen gevaar,
want U bent bij mij,
uw stok en uw staf,
zij geven mij moed.
– Psalm 23:4

PS: Deze blog bevat een hoop ‘ik’, maar er is ook nog een ‘zij’ - de gemeente die ik achterlaat. De gemeente van CrossPoint die het destijds met mij aandurfde, waar ik ontzettend veel heb geleerd, waarin ik met hele toffe mensen mocht optrekken en die het ook met mij uithielden. Zij maakten dat ik er zin en kreeg en vertrouwen in had, en zij konden niet voorkomen dat het ging zoals het ging. Ik hoop dat zij en ik elkaar in de toekomst blijven ontmoeten.

Bram Dijkstra-Geuze is voorganger van Crosspoint in Nieuw-Vennep. Bovenstaand artikel verscheen op zijn eigen website en is met toestemming van de auteur overgenomen door Cvandaag.

Praatmee

Beluister onze podcast

#369 Ds. Bram Hofland & ds. John de Groot over de hel, eeuwige straf en het laatste oordeel
Of beluister op:
Luister naar
0:00

Meerartikelen

 Proponent L. Schouten
Nieuws

Preekbevoegdheid verleend aan PKN-proponent door Hersteld Hervormde Kerk

Het breed moderamen van de Hersteld Hervormde Kerk (HHK) heeft proponent L. Schouten uit Elspeet per dinsdag preekbevoegdheid toegekend. Dat meldt het kerkverband op haar website. Schouten is al zo’n 35 jaar als proponent actief binnen de voormalige

Willem Lingeman
Video

Echtpaar noemt huwelijk "één groot drama": Willem Lingeman reageert

Bijbelleraar Willem Lingeman reageert in een videoboodschap op een pijnlijke huwelijksgeschiedenis van een echtpaar. Volgens het stel was hun huwelijk “zeker niet Gods wil” en noemt men het “één groot drama”. Inmiddels zijn ze gescheiden en beiden he

Apollinaris Darmawan
Nieuws

Indonesische christen op leeftijd vrijgelaten na jarenlange gevangenisstraf

Na meer dan vier jaar gevangenschap is de christelijke bekeerling Apollinaris Darmawan vrijgelaten uit de Kebon Waru-gevangenis in Indonesië. De man werd in november 2024 vervroegd vrijgelaten, nadat hij meerdere strafverminderingen kreeg. Darmawan z

Indonesische vlag
Nieuws

Honderden moslims protesteren tegen bouw Indonesische kerk

In het Indonesische Kalibaru, een dorp in de stad Depok (West-Java), protesteerden op 5 juli honderden moslims tegen de bouw van een christelijke kerk. Dit gebeurde ondanks dat de kerk alle benodigde vergunningen bezit. Op videobeelden is te zien hoe

Ds. P. den Ouden
Video

Waaraan kun je genade in je hart herkennen? HHK-predikant antwoordt

Waaraan kun je herkennen dat er genade in je hart gekomen is? Op die vraag gaf ds. P. den Ouden in een recente preek antwoord. De HHK-predikant uit Katwijk aan Zee gebruikte in zijn antwoord een citaat van Augustinus. De kerkvader had ooit een briefw

Ann Michelle Lee
Video

Aanbiddingsleidster Ann Michelle Lee aanstaande zondag te zien bij Hour of Power

Aanbiddingsleidster Ann Michelle Lee is aanstaande zondag te gast bij Hour of Power. Ze vertelt daar hoe ze God echt leerde kennen. Ook deelt ze haar droom en boodschap voor de jongere generatie. "Ik wil zoveel mogelijk mensen brengen naar het hart v

Mexico
Nieuws

Mexico: een jaar ontheemd en geen zicht op terugkeer

De maand juli markeert de trieste ‘verjaardag’ van de vlucht van honderden christenen uit hun gemeenschappen in de Mexicaanse deelstaat Chiapas. Ze moesten vrijwel alles achterlaten: hun land, huizen en dieren. Meer dan honderd christenen - van piepj

Arthur Alderliesten
Nieuws

Dolle Mina’s verstoren bijeenkomst Schreeuw om leven: directeur reageert

Afgelopen maandag verstoorden pro-abortus demonstranten een bijeenkomst van Schreeuw om leven in Gouda. De avond was bedoeld om mensen uit de achterban te informeren over het waken bij abortusklinieken. De circa 25 demonstranten - die zich presenteer

Meerartikelen

Syrie
Interview

Syrische christenen houden stand in vijandige omgeving: "God gebruikt de kerk"

"Voor veel mensen wordt de droom van een islamitische staat in Syrië steeds meer werkelijkheid. En daarin is geen plaats voor ongelovigen, zoals christenen." Aan het woord is Ibrahim Lahdo, tot voor kort woonachtig in Syrië. Cvandaag sprak met hem ov

Wilkin van de Kamp
Boekfragment

De wereld kijkt niet naar je preek, maar naar je daden

Tijdens een zendingsreis in Zuid-Afrika kreeg ik onverwacht de gelegenheid om een van de meest gevaarlijke townships in Kaapstad te bezoeken. Kolonel Bazil Vellai, lid van de kerk waar ik te gast was, had ons persoonlijk uitgenodigd om Manenberg - de

Ds. M. van Reenen
Column

Overvolle huizen: spullen verzamelen of schatten in de hemel?

Een verhuizing levert veel op: stress, chaos, drukte, dozen, helpers, een verhuiswagen die de bocht niet kan halen... Maar ook: bezinning. Al die spullen die je uit het ene huis haalt en in het andere weer neerzet, waar komt het vandaan, waar moet he

Kerk van de Heilige Familie
Nieuws

Drie doden bij aanval op katholieke kerk in Gaza: Israël start onderzoek

Bij een aanval op de Kerk van de Heilige Familie in Gaza-stad zijn donderdag drie mensen omgekomen en raakten er meerdere gewond, onder wie de priester van de parochie. De kerk, waar sinds het uitbreken van de oorlog honderden christenen schuilen, we

Jan Pool
Column

Dankbaarheid is geen luxe; het is een manier van leven

Het leven kent zowel prachtige als pijnlijke momenten. Onlangs kreeg ik de sleutel van een prachtige auto, een cadeau van een dierbare vriend voor wie ik al vijftien jaar een mentor mag zijn. Ik ontving hem met tranen van ontroering in mijn ogen. Wat

Josephat Gwajima
Nieuws

Tanzania sluit grote pinksterkerk na kritiek op mensenrechtenschendingen

De Tanzaniaanse overheid heeft de grote protestantse kerk Glory of Christ Tanzania Church gesloten. Reden: een preek waarin voorganger Josephat Gwajima sprak over mensenrechtenschendingen in het land. Zes weken na de sluiting is de kerk nog altijd di

Ds. D. J. Budding
Video

Hervormde predikant wijst op kerken waar het evangelie niet ten volle klinkt

Als je op het volmaakte offer van de Heere Jezus ziet, dan mag je weten dat je zalig wordt. Toch zijn er, met name aan de rechterflank van de reformatorische gezindte, christenen die zich afvragen of zij wel zalig kunnen worden. Die worsteling leidt

Wilkin van de Kamp
Nieuws

Wilkin van de Kamp nodigt je uit om de Plaatsvervanger van Jezus beter te leren kennen

"De Heilige Geest is de Geest van Jezus in jou Die het leven van Jezus in en door jou wil leiden", aldus Wilkin van de Kamp in een nieuwe aflevering van de serie 'Begin je dag met God'. De spreker en schrijver nodigt je in deze aflevering - en in de

Päivi Räsänen
Nieuws

Finse politica overweegt om haar kerk te verlaten na jarenlange LHBTI-strijd

De Finse politica Päivi Räsänen overweegt een definitief afscheid van de Evangelisch-Lutherse Kerk van Finland. De aanleiding: de groeiende acceptatie van homorelaties binnen de kerk en het recente besluit van een bisschop om kerken open te stellen v

Naomi Oosterhof
Podcast

Wat houdt ware vriendschap in? Beluister deze podcast

In deze podcastaflevering staat Naomi Oosterhof (foto) stil bij een thema dat ons allemaal raakt: vriendschap. Wat onderscheidt een gewone vriend van een broeder of zuster voor het leven? En hoe kijkt God eigenlijk naar vriendschappen? Naomi neemt je

Groot Letter-uitgave
Persbericht

Bijbelvereniging introduceert Groot Letter Nieuwe Testament (HSV)

Sinds vorige maand is bij de Bijbelvereniging het Nieuwe Testament in Groot Letter-uitgave verkrijgbaar. Deze speciale editie is gedrukt in de Herziene Statenvertaling (HSV) en bedoeld voor mensen die gebaat zijn bij grotere letters, zoals ouderen en

Serhii Burlaka met Oekraïense militairen
Interview

Serhii werkt voor ZOA én is legerpredikant: "Er is een wonder nodig voor Oekraïne"

Als ZOA-medewerker voorziet Serhii Burlaka mensen in de ‘bevrijde gebieden’ rond Cherson (Oekraïne) van voedsel. Maar één week in de maand werkt hij als legerpredikant aan het front. “Ik preek in zo’n week soms maar twee minuten. Het is veel belangri