"De stip op de horizon: wanneer het Evangelie overal gebracht is, komt de Heere Jezus terug"

Tegenover mij zit Henriëtte Giesberts. Ik vraag haar zichzelf in één zin te typeren. Henriëtte: ‘Ik heb het mijn man en kinderen vanochtend gevraagd, voordat ik van huis ging. Zij konden het zo niet zeggen. Als ik zelf nadenk over wie ik ben, dan kom ik tot de volgende woorden: ik ben bevlogen, gepassioneerd, doelgericht en ja, ik denk ook wel empathisch.'

In het gesprek dat volgt, blijken deze woorden inderdaad een rake typering te zijn. Bevlogen en gepassioneerd vertelt ze doelgericht over haar roeping voor het werk van NET Foundation. De bewogenheid klinkt erin door en die zie ik in haar ogen. Een interview met Henriëtte Giesberts, vrijwilliger bij NET Foundation.

Hoe ze bij NET terechtgekomen is? Henriëtte: ‘Het voelde als een roeping. Ik kon gewoon geen ‘nee’ zeggen, toen ik, nu inmiddels tien jaar geleden, door Raymond (missionair directeur, red.) werd benaderd. Ik had acht jaar gewerkt bij het softwarebedrijf Baan. Nadat mijn oudste twee dochters, een tweeling geboren waren, stopte ik met werken. Een sabbatical volgde. Toen Raymond mij in die tijd vroeg om voor NET vrijwilliger te worden, moest ik dit werk dus wel gaan doen. Ik heb geen marketingachtergrond, maar destijds heeft Gert Nieuwenhuis, die toen nog voorzitter was van het bestuur, mij persoonlijk gecoacht en klaargestoomd voor dit werk. Met zijn hulp heb ik een heel netwerk op mogen bouwen. Het werk van NET raakt me altijd diep: het Woord van God Bijbelgetrouw doorgeven aan pastors die zelf geen toegang hebben tot theologisch onderwijs. Nog regelmatig krijg ik bevestigingen dat het Gods wil is dat ik dit werk doe. Soms door het lezen van de Bijbel, waarin de Heere tot mij spreekt, maar meestal zie ik dit nog het meest doordat God het werk dat ik mag doen, zegent.’ 

Wat is precies jouw rol?
‘Ik ben fondsenwerver voor NET Foundation. Ik heb een enorme passie voor dit werk en ik geloof dat God de passie van mensen gebruikt. Het werk is niet altijd gemakkelijk. Je raakt mensen, want echt geven doet pijn. Als het geen pijn doet, is het koud geven. Op zulke momenten ervaar ik hoe klein ik ben en dat ik nederig moet zijn. Ik zoek in de contacten met de gevers naar verbinding. Ik zoek een relatie, intrinsieke betrokkenheid.’

Wat is jouw motivatie?
Zonder aarzeling: ‘x. Het woord ‘samen’ is hierin heel belangrijk, want de oceaan is groot. We hebben meerdere boten, meer organisaties nodig om te vissen. Ook de achterban is onmisbaar. Ik zie onze donateurs als partner, want zonder hen redden we het niet. Ik zeg het vaak in mijn gesprekken met donateurs – en ik meen het uit de grond van mijn hart – “Wat is er mooier dan investeren in Gods Koninkrijk? Als je het over rendement hebt, dan haal je hier het meeste rendement.” Soms gaan de gesprekken met donateurs heel diep. Dan hebben we het over wezenlijke zaken, over de kern van het geloof: het kruis.  

Je bent ruim tien jaar geleden begonnen met dit werk. Nog steeds even enthousiast?
‘Tien jaar is inderdaad een hele tijd. Soms denk ik weleens: Moet ik geen plaats maken voor een ander, een jonger iemand? Ik heb natuurlijk ook een gezin. Ik heb een man en vier kinderen: één zoon en drie dochters. Het is lastig de balans te zoeken, maar ik krijg zoveel terug van de mensen met wie ik werk. Zo zijn de contacten met het veld zo verrijkend, ook voor mezelf. Ik leer van hen die afhankelijkheid van God en het God danken in alles. Ze gaan letterlijk hand in hand met de Heere Jezus. Hem in alles volgen. Luisterend naar Zijn stem. Ik vraag het me soms af: Willen wij Hem altijd horen? En horen we ook alles wat Hij wil dat wij horen? Ik had vroeger nooit gedacht bij een non-profitorganisatie te zullen gaan werken, maar God vraagt van ons dingen die wij niet kunnen, maar die mogelijk zijn in Zijn kracht.’

Je bent meerdere keren voor NET Foundation op reis geweest. Een aantal keer met ondernemers. Kun je daar iets over vertellen?
'Inderdaad, ik organiseer sinds een aantal jaren ondernemersreizen. Zo ben ik in Mexico, Oeganda en Kenia geweest met een aantal ondernemers. Binnenkort hoop ik weer naar Oeganda te gaan. Het doel van deze reizen is de deelnemers kennis te laten maken met het werkveld. Om hen onder te dompelen in het leven van een voorganger. We laten hen zien hoe belangrijk onze lokale trainers voor ons zijn. We zien hoe het werk gaat leven bij de ondernemers. Ik zie echt hoe de velden wit zijn om te oogsten. Er is veel werk te doen. Hier zijn voorgangers voor nodig die opgeleid zijn. Dat zien de ondernemers ook. We spreken er ook met elkaar over door tijdens deze reizen. We vragen elkaar wat het doet met ons persoonlijk geloofsleven. We spreken onze vragen en twijfels naar elkaar toe uit en hebben daar open gesprekken over. Het is mooi om met elkaar over de kern van het Evangelie door te praten: Gods liefde in Christus voor verloren zondaren. Dat is de kern! Deze ondernemersreizen zorgen voor het zogenaamde rimpeleffect van het steentje in de vijver. Door deze reizen ontstaat er een warme betrokkenheid van de ondernemers op de projecten.’ 

Zie je ook vrucht op het werk van NET in de landen waar we actief zijn?
‘Jazeker. In Afrika zien we heel veel het welvaartsevangelie: geef je geld aan de kerk en God zal je zegenen. Hier is Bijbelgetrouw onderwijs noodzakelijk. De kerkelijke leiders hebben vaardigheden nodig om hier mee om te gaan. En dan zien we wel degelijk effect. Zo is er veel meer aandacht voor diaconaat. En ook pastoraat krijgt veel meer aandacht dan in het verleden. Om een voorbeeld te noemen: Een van onze contacten, David Wafula uit Kenia heeft heel bewust gekozen voor één vrouw, terwijl zijn vader zeven vrouwen heeft. God verandert mensen.’

Ongetwijfeld heb je veel indrukken opgedaan. Wat was voor jou onvergetelijk?
‘Ik moet denken aan cursist Jane. Ze woont in het Potokgebied in Oeganda. Ze krijgt training van onze coördinator Cate Nattabi. Zij zei – en dat vond ik zo mooi – “Door deze trainingen van NET Foundation komen alle denominaties samen en worden de grenzen tussen de kerken weggebrand.”

Of Eric Ngala uit Kenia, die tijdens onze ondernemersreis vertelt over de impact van de trainingen: “Een voorganger volgt de cursussen. Hierdoor verandert zijn gemeente. Dit wordt opgemerkt door andere voorgangers en ook zij willen de cursussen volgen.” 

Of Jenifer Omemo uit Kenia. Zelf heeft ze geen kinderen, maar de vrouwen uit haar gemeente zijn “haar dochters”.’