"Deze week werd ik bepaald bij Hebreeën 11. Een bekend hoofdstuk waarin gelovigen ondanks moeilijke omstandigheden toch staande bleven en in geloof volhard hebben. Wat mij opviel is dat deze gelovigen gekenmerkt werden door een bijzondere belijdenis", zegt Brunt. "Die lezen we in vers 13: 'Zij hebben beleden dat ze vreemdelingen en bijwoners op de aarde waren.' Vreemdelingschap is dan ook een centraal thema in de apostolische brieven in het Nieuwe Testament."

"Nee, een christen is niet wereldvreemd want we weten wat er in deze wereld speelt en wat er te koop is", vult Brunt aan. "Een christen is niet vreemd in de zin dat hij of zij abnormaal gedrag vertoont. Maar wat wel? Een christen is iemand die getrokken is uit de macht van de duisternis en overgezet is in het Koninkrijk van de Zoon van God."

"Deze door God gewerkte omkering kan niet verborgen blijven. Een van de gevolgen is dat je vroeg of laat iets gaat ervaren van vreemdelingschap. Je bent wel in deze wereld, maar je bent niet van deze wereld. Je ervaart dat bepaalde principiële keuzes consequenties hebben en deze lang niet altijd door iedereen gewaardeerd worden. Het leven wordt er bepaald niet altijd gemakkelijker op."

Ter illustratie daarvan noemt Brunt de ophef die uitbrak nadat Feyenoord-aanvoerder en moslim Orkun Kokcü een aantal maanden terug weigerde de regenboogband te dragen rondom de Coming-Outdag. "Deze keuze werd hem niet bepaald in dank afgenomen. Integendeel, zo ongeveer heel medialand viel over hem heen en ook de verwensingen naar aanleiding van dit statement waren bepaald niet mals." 

"Het gaat er in deze niet om wat wij over topsport en de islam denken, maar dat duidelijk wordt dat er geen plaats meer lijkt te zijn voor andersdenkenden", verduidelijkt Brunt zijn voorbeeld. "Je moet en je zult hetzelfde denken als wat de meerderheid vindt, in dit geval ten aanzien van de LHBTI-beweging. Maar waarom zou die overtuiging zwaarder wegen dan die van een gelovige die moeite heeft met hoe de LHBTI-beweging deze thematiek benaderd?", vraagt Brunt zich af.

Tegelijkertijd maakt Brunt zich zorgen over sommige kerken en christelijke politici die volgens hem "geen oog lijken te hebben voor deze ontwikkelingen en de enorme invloed van de tijdsgeest." Brunt: "Apostel Paulus schrijft in Romeinen 12 vers 1 en 2 duidelijke taal: 'En wordt niet aan deze wereld gelijkvormig, maar wordt veranderd door de vernieuwing van uw gezindheid, om te kunnen onderscheiden wat de goede, welbehaaglijke en volmaakte wil van God is.'

De vraag die in mij opborrelde was: hebben wij als christenen eigenlijk nog iets waardoor wij waardig geacht worden om voor de naam van Christus smaadheid te lijden? Voldoet de gemeente van de levende God aan haar roeping om te zijn: zuil en fundament van de waarheid? Doordat nagenoeg alles wordt goedgepraat en weggepoetst wordt onder het mom van 'God is liefde' verliest het Woord zijn eigenlijke kracht en scherpte.

Hierdoor lopen we het risico dat het profetische geluid verstomt en God de mensheid overgeeft aan het goeddunken van hun eigen hart. Een van de belangrijkste kenmerken van de eindtijd is het ontbreken van het ontzag voor God en het gevolg daarvan is afbrokkeling van de ethiek en de moraal", stelt Brunt.

"De mens wordt zichzelf tot norm, met alle wrange gevolgen van dien. In Hebreeën 11 vers 13 lezen we echter dat de gelovigen beleden hebben dat ze vreemdelingen en bijwoners op de aarde zijn. Vreemdelingschap is inherent aan christen zijn. Laten we er dus niet voor terugschrikken om ook publiekelijk, in liefde en met bewogenheid, vast te blijven houden aan Bijbelse principes en Gods heilzame geboden. Zwem als een levende vis tegen de stroom van de tijdgeest in."

Benieuwd naar de volledige bijdrage van spreker Jacques Brunt? Bekijk dan de video van Levenslicht hieronder terug. Eerdere afleveringen van de serie Levenslicht zijn hier terug te zien.