De weilanden strekken zich uit zover het oog reikt. Naast een bushalte bij Bergambacht, een dorp in de Krimpenerwaard, staat een busje. Dit is de MOP (mobiele ontmoetingsplek) waarmee Diederik en Priscilla van Os – en steeds meer vrijwilligers uit kerken in de regio – aanwezig willen zijn voor jongeren uit de dorpen.

God parkeren
Het echtpaar gaat pas sinds kort op stap met de MOP. Meekijken op een van de avonden lukt daarom nog niet. Diederik vertelt hoe het allemaal begon in Schoonhoven, waar hij op zijn 16e de kerk vaarwel zegt. “Ik parkeerde God als het ware in de hemel om te genieten van het leven op aarde”, vertelt hij. Tot hij – jaren later, en getrouwd met Priscilla – naar Bergambacht verhuist en “om wat mensen te leren kennen” weer eens een kerk binnenstapt. “Ik ontdekte dat God helemaal niet in de hemel zit. Hij is aanwezig en met mij bezig.”

Onrustig
Hij vertelt over het nummer ‘Maak mijn hart onrustig, Heer’ en een bijzondere ontmoeting op Opwekking. Het leidt tot een studie theologie en een baan als hoofd lokaal werk bij Youth for Christ (YfC). Diederik: “Weet je dat maar vijf procent van de jongeren opgroeit met het geloof? En dan zie ik kerken in Nederland voor tonnen het orgel repareren, terwijl er amper middelen zijn om de jeugd te ondersteunen. Daar kan ik gefrustreerd van raken. We hebben zoveel te delen, juist buiten de kerkmuren.”

“Door het jeugdwerk dat ik deed, merkte ik hoe belangrijk relaties zijn om jongeren in beweging te zetten”, vertelt Priscilla op haar beurt. “Tegelijkertijd hadden we een druk gezin, onze banen. En ik ben nogal van de zekerheden. Het bleef dus bij dromen.” Tot ze – ook op Opwekking – van een volslagen onbekende vrouw een woord van God krijgt: kom in actie. “Ik wist genoeg. Die jongeren zaten al zó lang in mijn hart.”

Ze houden een enquête onder ouders en jongerenwerkers uit diverse kerken in de Krimpenerwaard. Priscilla: “Het bevestigde dat we op de goede weg zaten. We lazen over eenzaamheid, gebrek aan passende activiteiten, psychische problemen en de vlucht in alcohol, games en drugs. De jeugd heeft het moeilijk, ook hier.”

Commitment
Met YfC, lokale kerken en de Leergemeenschap Pionieren van de Protestantse Kerk zetten Diederik en Priscilla een enthousiast team op met vrijwilligers uit alle kerken. Samen willen ze liefde voorleven en Jezus dichtbij brengen op plekken waar jongeren “niets hoeven, maar kunnen zíjn”, zegt Priscilla. “We willen op vaste tijden aanwezig zijn in de dorpskernen. Daar bieden we activiteiten: samen iets drinken, gamen, tafelvoetbal spelen, creatief bezig zijn. Maar we willen vooral relaties opbouwen, perspectief bieden en hen helpen groeien op sociaal en geestelijk gebied.”

Diederik: “Je kunt dat niet afdoen met een maandelijkse inloopavond. Er is commitment nodig, vrijwilligers, geld. Maar we sinds we begonnen zijn in oktober, is er al zoveel ontstaan. Kerken die ons ondersteunen en elkaar vinden. Mensen die locaties beschikbaar stellen. En de eerste jongeren die op ons staan te wachten.”

Kappen
Eind goed, al goed? “Zeker niet”, zegt Priscilla. “Soms denken we: we kappen ermee. Er zijn avonden dat we geen jongere zien. Er zijn kerken die het nog niet aandurven. Maar Jezus had ook niet meteen tienduizend mensen aan Zijn jurk hangen. Ons vertrouwen in God is rotsvast. Hij voorziet. Daarom geloven we in een vruchtbare toekomst voor de jeugd in de Krimpenerwaard.”

Bovenstaand verhaal verscheen eerder op de site van het Petrus Magazine van de Protestantse Kerk in Nederland (PKN). Het verhaal is met toestemming van de PKN overgenomen door Cvandaag.