Vrouwen moeten zich onderwerpen aan hun man: hoe zit dat eigenlijk?
Paulus schrijft klip en klaar in zijn geschriften dat een vrouw zich zou moeten onderwerpen aan haar man. Maar wat houdt dat eigenlijk in? Want over dit onderwerp is veel verwarring. Moeten vrouwen dat echt? Binnen onze cultuur is het bovendien ook niet echt 'cool' om te zeggen dat je je als vrouw onderwerpt aan je man. Sam Storms schrijft erover. Hier zijn tien dingen die je over Bijbelse onderwerping moet weten volgens hem.
1. Onderwerping betekent in de Bijbel dat je je onderwerpt aan een erkende autoriteit. Bijbelse onderwerping is daarom passend in verschillende sferen van relatie: van de vrouw tot haar man (Efeze 5:22-24); kinderen tot hun ouders (Efeze 6:1); gelovigen tot de ouderlingen van een kerk (Hebreeën 13:7); burgers tot de staat (Romeinen 13); werknemers tot werkgevers (1 Petrus 2:18) en iedere gelovige tot elkaar (Efeze 5:21).
2. Onderwerping betekent helemaal niet dat de man een hogere rang heeft dan de vrouw (zie Galaten 3:28, 1 Petrus 3:7). Het concept van de vrouw die als helper wordt gezien (Genesis 2:18-22) is toch iets heel anders dan een vrouw die tot een soort slaaf is geworden van de man. Het is zelfs zo dat het woordje 'helper' in deze context ook slaat op God, die in de Bijbel vaak als de 'helper' van de mensheid wordt gezien. Je zou zelfs kunnen zeggen dat zelfs voor de zondeval de man incompleet was zonder de vrouw. Daarom schiep God de vrouw.
Alleen cvandaag Premium leden kunnen reageren op artikelen.
Word ook cvandaag Premium lid, praat mee en geniet van nog veel meer voordelen!
Bekijk alle
voordelenInloggen