Dit artikel is nu opgeslagen in je
dashboard.
Bewaar artikelen in je dashboard.
Nieuws
11 april 2014
door
Redactie
"Het roomse zit er bij ons allemaal stevig in"
In de pastorie aan de Zeeweg in Katwijk woont een christelijke gereformeerde predikant met roomse roots: Ds. Kempeneers. Hij windt er geen doekjes om in de Gezinsgids: de leer van Rome en Reformatie liggen mijlenver uit elkaar. Een groeien naar religieuze eenheid (oecumene) tussen protestantse en roomse kerken vindt hij vandaag de dag een brug te ver. Hoewel er meer te noemen zijn, draagt hij hiervoor drie onoverkomelijke splijtpunten aan:
1. Iets met een plus
Luther schreef ooit aan zijn roomse tijdgenoot Erasmus: ‘U en ik dienen een verschillend God’. Daarmee doelde hij op het verschil in genadeleer. "Dat is één van de adagia van de Reformatie," licht ds. Kempeneers toe. "Sola Gratia: alleen door genade wordt een goddeloze gerechtvaardigd. De roomse kerk leert ook dat zalig worden genade is. Genade gaat vooraf aan de werken, maar daarna komen wel de werken als verdiensten in zicht. Bij Rome is het altijd ‘iets met een plus’. Waar de Reformatie zegt ‘alleen Schrift, geloof, Christus en genade’, zegt de roomse kerk: ‘Ja, maar er moet nog iets bij’, Volgens de Heidelbergse Catechismus doet dat tekort aan de eer van Christus: óf Hij is een volkomen Zaligmaker óf hij is geen Zaligmaker.
Rome noemt de leer van de Reformatie nog steeds een vervloekte dwaling. Het gaat in de roomse kerk om Schrift én traditie."
2. Zeker weten?
Het bruggetje naar de verkrijging van heilszekerheid is snel geslagen. Ook dat is een belangrijk verschil tussen Rome en Reformatie. Ds. Kempeneers: "Wij leren dat het ‘onderzoekt uzelven’ het hele leven door gaat. Niet om daarmee de genade twijfelachtig te maken, maar om de roeping en verkiezing vast te maken, zoals Petrus dat zegt, zodat je zeker van je heil kunt zijn. Rome ontkent de heilszekerheid."
3. Wie is het belangrijkst?
Ds. Kempeneers wijst erop dat het ‘zalig spreken’ in de lofzang van Maria duidt op ‘gelukkig spreken’ ("niet meer, niet minder"). Hij vindt dat de roomse kerk een véél te hoge plaats aan Maria toekent, zeker als je ziet hoe sober de Bijbel over haar spreekt. "Elke dag knielt men voor Maria, neemt men de toevlucht tot haar. Ze wordt aanbeden met woorden als ‘O moeder van altijd durende bijstand’ en termen die wij alleen voor God gebruiken. Wij nemen de toevlucht tot de Heere Jezus. Dat is een belangrijk verschil tussen Rome en Reformatie." Overigens wil dat niet zeggen dat Christus voor roomsen onbelangrijk is. "Hij wordt er nog steeds als Verlosser gezien," zegt ds. Kempeneers.
Ver weg en toch dichtbij
Er is desondanks veel hoop voor roomsen, vindt ds. Kempeneers. Bovendien mogen protestanten niet denken dat zij wél vrij zijn van roomse invloeden. "Die zit van nature in ons aller aard. We willen allemaal iets aan de genade toevoegen. Puur van genade leven doen we niet graag. We willen aan de slag. Als je teruggaat naar de kern, moeten we tot de conclusie komen dat de roomse dienst er bij ons allemaal stevig in zit."
Deel dit artikel op:
Stitcher