In een verklaring benadrukte de organisatie dat alleen een burgerlijk huwelijk wettelijke rechten en plichten geeft in het Verenigd Koninkrijk.

Minister Sarah Sackman kreeg scherpe kritiek. Zij had in het Britse parlement gezegd dat zogeheten sharia-raden vergelijkbaar zijn met christelijke en joodse geloofsgemeenschappen. C4M wees die vergelijking af: “Christelijke en joodse huwelijken zijn ingebed in het wettelijke systeem. Sharia-huwelijken zijn dat niet, tenzij er óók een burgerlijk huwelijk plaatsvindt.”

De organisatie wil dat Sackman haar woorden rechtzet: “De Britse huwelijkswetten en de bescherming die zij bieden aan vrouwen en kinderen worden bedreigd door culturele verschuivingen en door een verkeerde voorstelling van zaken door ministers.”

Als voorbeeld haalde C4M een schokkende zaak aan: een veroordeelde verkrachter trouwde via een sharia-ceremonie met zijn vijftienjarige slachtoffer, in aanwezigheid van een sociaal werker. “Deze zaak benadrukt waarom er slechts één publieke, burgerlijke huwelijkswet is die vrouwen en kinderen beschermt", aldus C4M.

C4M pleit daarom voor een duidelijke regel: een burgerlijk huwelijk moet verplicht zijn “vóór of tijdens elke religieuze ceremonie, met duidelijke straffen voor wie zich er niet aan houdt.”

De organisatie benadrukte de waarde van zo’n wettelijke basis: “Een burgerlijk huwelijk geeft beide partners de bescherming die privéceremonies eenvoudigweg niet bieden. Het principe is positief en eerlijk. Eén huwelijkswet voor iedereen versterkt vrijheid, waardigheid en verbondenheid.”

Toch is er ook kritiek. John Stevens, nationaal directeur van de Fellowship of Independent Evangelical Churches (FIEC), waarschuwde: “Het betekent in feite dat je zelfs in de privésfeer niet kunt afwijken van het door de staat goedgekeurde huwelijk.” Volgens hem zouden de voorstellen ook de godsdienstvrijheid van joden en christenen kunnen beperken.