Wel of geen nieuwe CGK-synode? Rechter geeft extra tijd
De status van de Christelijke Gereformeerde Kerken (CGK) blijft voorlopig onduidelijk. Het oud-moderamen van de generale synode heeft van de rechter een week extra gekregen om te onderzoeken of er een kerk gevonden kan worden die een nieuwe landelijke vergadering bijeenroept. Daarmee wordt de vraag of er alsnog een nieuwe synode komt opnieuw vooruitgeschoven.
De zaak kwam aan het rollen nadat de Petrusgemeente in Broeksterwoude naar de rechter stapte. Deze Friese gemeente verzette zich tegen het besluit van de synode in juni om geen nieuwe roepende kerk aan te wijzen. Het argument toen was dat een nieuwe vergadering alleen maar mƩƩr verdeeldheid zou oproepen. Voor Broeksterwoude betekende dit echter een impasse: āAls er geen synode meer komt, wat betekent onze classis dan nog?ā, aldus scriba Marten de Jong.
Broeksterwoude naar de rechter
De gemeente in Broeksterwoude besloot uiteindelijk een kort geding aan te spannen, omdat er geen inhoudelijke reactie kwam op hun brief aan het landelijke synodebestuur. āStilzitten was geen optie. Er móést iets gebeurenā, zegt De Jong. Hun advocaat wees de rechter erop dat de synode feitelijk haar taak had opgegeven door geen roepende kerk meer aan te wijzen.
De rechter koos voor uitstel: het oud-moderamen kreeg veertien dagen om te onderzoeken of een kerk alsnog bereid is de rol van roepende kerk op zich te nemen. Omdat die termijn niet werd gehaald, is er nu een week extra respijt afgesproken. En dus wordt begin oktober duidelijk of een nieuwe synode in zicht komt.
Verdeeldheid over vrouwen in het ambt
De spanningen binnen de CGK zijn vooral zichtbaar rond het onderwerp vrouwelijke ambtsdragers en de vraag hoe gemeenten omgaan met homoseksualiteit. Sommige kerken wijken af van de synodebesluiten en staan vrouwen in het ambt toe of verruimen hun avondmaalspraktijk. Andere gemeenten verzetten zich daar fel tegen en verwijten de synode dat zij te weinig handhavend optreedt.
Broeksterwoude zelf laat zien hoe complex het ligt: de gemeente kent geen vrouwelijke ambtsdragers, maar hanteert wel een ruimere liturgie met liederen uit Opwekking. Het label āzwaarā of ālichtā past niet. Predikant Errit van der Heide benadrukt dat hun bezwaar niet alleen om standpunten draait, maar ook om de manier waarop besluiten worden genomen: āEen bijeenkomst waar andere gemeenten worden buitengesloten vinden wij niet in de geest van Christus.ā
Praatmee