Hoewel de Turkse grondwet vrijheid van godsdienst garandeert, ervaren gelovigen het tegenovergestelde. Het rapport stelt dat christenen puur vanwege hun geloof te maken krijgen met haatmisdrijven. Die spelen zich zowel fysiek als online af.

Geweld en bedreigingen
Een van de ernstigste incidenten vond plaats in Istanbul. Op oudejaarsavond werd het gebouw van de Salvation Church beschoten. Vanuit een auto riep de dader: “We zullen niet toestaan dat jullie onze moslimjongeren hersenspoelen! O ongelovigen, jullie zullen verslagen worden en in de hel belanden."

Kerken worden naast beschietingen ook geconfronteerd met vandalisme en bedreiging. Daarnaast neemt de bewegingsvrijheid van kerken af. Zo kreeg de Didim Light Church bijvoorbeeld geen toestemming om folders over het christelijk geloof te verspreiden. De Antalya Bible Church mocht meermaals geen uitnodigingen sturen voor kerkdiensten tijdens Pasen en Kerst.

Daarnaast vermeldt het rapport dat Bijbels verbrand worden en hoe een christelijke docent Engels ontslagen werd. Ook probeerde de politie volgens het rapport twee kerkleiders om te kopen om als informant te werken.

Haat op sociale media
De Vereniging van Protestantse Kerken waarschuwt daarnaast in haar rapport voor de toename van online haat. “We komen uitlatingen tegen vol met beledigingen en grof taalgebruik, gericht tegen sociale media-accounts van kerken, kerkelijk leiders, het christendom, christelijke waarden en christenen in het algemeen.”

Veel aanvallen komen van groepen die doelbewust haat tegen christenen verspreiden en christelijke websites en accounts aanvallen.

Buitenlandse christenen geweerd
Verder beschrijft het rapport dat Turkije in 2024 buitenlandse christenen deporteerde, bij de grens weigerde of geen verblijfsvergunning of visum gaf. Daardoor kwamen veel gemeenten in een moeilijke situatie terecht. Men schetst daarnaast dat christelijke gezinnen door de plotselinge inreisverboden uit elkaar gerukt worden.

Geen recht op opleiding en status
Het rapport waarschuwt ook voor het ontbreken van mogelijkheden om predikanten op te leiden. “Het recht om religieuze leiders op te leiden is één van de fundamenten van vrijheid van godsdienst en geloof", aldus de Vereniging.

Daarnaast is het verkrijgen van een legale status een groot probleem. Van de 214 protestantse kerkgemeenschappen in Turkije hebben er slechts 152 een officiële registratie. Ongeregistreerde kerken kampen met extreem hoge huren en missen voordelen zoals belastingvrijstellingen of gratis elektriciteit.