Dr. J. van der Wal reageerde uitvoerig op de noodkreet. Hij benadrukte allereerst de erkenning van het diepe lijden dat uit de brief spreekt. “Uw verhaal roept ontroering, respect, zorg en hoop bij me op”, schrijft hij. De vraagsteller noemt haar man en kinderen als een groot geschenk en neemt ondanks haar wanhoop de moed om haar verhaal te delen. “Dat is een sprankje hoop”, aldus Van der Wal. “Maar uit een vonkje kan een groot vuur ontstaan.”

In zijn reactie wijst Van der Wal de vrouw op verschillende wegen naar steun en hoop:

• deel de brief met haar man of een andere vertrouwde naaste
• bespreek het met de huisarts of predikant
• zoek laagdrempelig contact via 113.nl
• en vooral: leg het open voor God in gebed.

Spurgeon als lotgenoot
Opvallend is dat Van der Wal in zijn antwoord uitvoerig citeert uit het leven van prediker Charles Spurgeon, die zelf bekend stond om zijn worsteling met depressie en suïcidale gedachten. Spurgeon sprak open over momenten waarop hij, net als Elia onder de jeneverboom, verlangde naar de dood. Maar tegelijk wees hij op Gods trouw en de toekomst die Hij geeft. “U weet niet hoeveel er is waarvoor u nog moet leven”, zei Spurgeon.

Van der Wal sluit zich daarbij aan: “Wat voor Elia gold, geldt ook nu. Hij dacht dat het over en uit was, maar God had nog veel met hem voor. Zo kan ook in uw leven het ondenkbare gebeuren: dat God u draagt door de nacht en een nieuwe morgen schenkt.”