Pearson werkte al tientallen jaren in het onderwijs toen hij in juli 2024 onderwerp werd van een disciplinaire procedure. Aanleiding waren twee Facebookberichten. In een bericht van 28 juli 2024 reageerde Pearson op een geweldsincident op Manchester Airport waarbij twee vrouwelijke politieagenten werden aangevallen door een 20-jarige man, die inmiddels is veroordeeld. Pearson noemde de aanvallers “twee barbaren” en schreef: “Als je onze wet en politie niet respecteert, hoor je niet in dit land.” In een tweede post uitte hij kritiek op de gevangenisstraf voor een vrouw die zich na een tragedie in Southport racistisch had uitgelaten.

De berichten waren alleen zichtbaar voor zijn vrienden op Facebook. Toch leidde een klacht van een islamitische vertegenwoordiger binnen de onderwijsbond NEU tot een intern onderzoek bij Preston College, waar Pearson werkzaam was. Ondanks zijn excuses werd Pearson ontslagen.

“Ik ben diep geschokt door de manier waarop ik ben behandeld”, zegt Pearson. “Ik heb mijn leven gewijd aan het onderwijs en het begeleiden van studenten uit alle hoeken van de samenleving. Maar zodra ik werd weggezet als ‘islamofoob’ vanwege mijn zorgen over geweld, was ik een doelwit.”

Zorgen over vrije meningsuiting
In zijn juridische klacht beschuldigt Pearson het college van onrechtmatig ontslag, discriminatie, intimidatie en schending van zijn recht op vrijheid van meningsuiting. Zijn verdediging stelt dat zijn uitlatingen voortkomen uit zijn christelijke en levensbeschouwelijke overtuigingen, en daarmee wettelijk beschermd zijn.

Pearsons zaak doet denken aan die van Kristie Higgs, een christelijke onderwijsassistent die eveneens werd ontslagen vanwege Facebook-uitingen. In 2025 oordeelde het Britse hof van beroep in haar voordeel, een precedent waar Pearsons advocaten zich op zullen beroepen.

Reactie Christian Legal Centre
Andrea Williams, directeur van het Christian Legal Centre, spreekt van een gevaarlijke trend: “Deze zaak toont aan hoe vaag en politiek geladen het begrip ‘islamofobie’ is geworden. In een vrije samenleving moeten we misstanden kunnen benoemen zonder bang te zijn voor ontslag of publieke veroordeling.”