Ik geloof in ‘al het mijne is het uwe’. Ik geloof dat toen wij ‘ja’ zeiden onze bezittingen en schulden samenvloeiden en we daar vanaf dat moment samen verantwoordelijk voor waren. Als je zou kijken naar de ‘vermogensposities’ op het moment van ons trouwen bevond ik me duidelijk op een achterstand in vergelijking met mijn vrouw. Ik had gestudeerd en had geen rooie cent. Zij had al gewerkt en gespaard. Ik heb dat meer dan goedgemaakt doordat ik in ons huwelijk de grotere bedragen aan salaris binnenbracht, zodat zij fulltime voor de kinderen kon zorgen.