Anneke is jeugdwerker bij de Wayana-indianen: "God laat hier prachtige dingen gebeuren"

“Ik dacht altijd dat zendingswerk niets voor mij was, maar God dacht daar blijkbaar anders over”, zegt Anneke Kempeneers, die nu al vijf jaar met hart en ziel werkt onder de Wayana-indianen in het binnenland van Suriname. Ze is uitgezonden door Stichting Philippus om jeugdwerk op te zetten en volwassenen te trainen als jeugdleiders, midden in het tropisch regenwoud, waar het leven eenvoudig en afgezonderd is. “Je merkt dat de jongeren hier tussen twee werelden in staan”, vertelt Anneke. “Ze moeten kiezen tussen het traditionele leven en de moderne samenleving, en die worsteling is niet makkelijk.”
Annekes weg naar de zending begon onbewust, in Nederland, waar ze opgroeide in een reformatorische gemeente en actief was in het kerkelijk leven. “Op een gegeven moment vroeg ik me af wat ik teruggaf aan God”, herinnert ze zich. “Ik dacht na over mijn rol en taak binnen de kerk. Vervolgens begon ik een opleiding, waardoor ik terecht kwam bij de Hersteld Hervormde jongerenorganisatie (HHJO). Daar kreeg ik vaker te horen dat ik weleens in het buitenland zou eindigen. Dat idee wuifde ik echter altijd weg. Tot ik in Suriname kwam en zag hoe groot de nood was bij de jongeren.”
Praatmee