Ik bid nooit voor Palestijnse kinderen
Israëls vijanden belachelijk maken met cartoons en memes. Sinds 7 oktober vorig jaar doe ik daar via sociale media ook aan mee. Omdat moslimterroristen niet gezegend zijn met zelfspot, geniet ik ervan als zij met humor worden bestreden. Dat wordt niet altijd in dank afgenomen. Ik zou Israëlische propaganda verspreiden en wegkijken van Palestijns leed. Is dat zo?
"Ben je voor Israël of voor de Palestijnen?" Deze vraag wordt op menig schoolplein hardop gesteld. En laten we eerlijk zijn: wij volwassenen doen er ook gretig aan mee. Ondanks dat we het vermogen hebben om nuances aan te brengen en de complexiteit van een oorlog te begrijpen, worden we geteisterd door een hardnekkig virus: zwart-wit denken. Om dit virus te bestrijden leg ik regelmatig uit dat Israël niet vecht tegen Palestijnen, maar tegen terreurclubs die dit volk misbruiken om Joden uit te roeien. Maar ook in pro-Israël kringen waart dit virus rond. En als je door dit virus gepakt wordt, kun je op een dag beweren dat alle Palestijnen Israëlhaters zijn en doen alsof het Israëlische leger onfeilbaar is.
Praatmee