Een rooms-katholieke mis: vervloekte afgoderij?
In het Oostenrijkse bergdorp waar Petra van Aalst woont, lopen schoolkinderen elk jaar in processie naar de kerk om het schooljaar af te sluiten met een eucharistieviering. Als protestantse toeschouwer ervaart ze verwantschap én vervreemding. De rituelen roepen vragen op over geloofsbeleving, afgoderij, eerbied en persoonlijke toewijding. Wat verbindt, en wat scheidt ons werkelijk?
Er is in ons deel van Oostenrijk een nauwe band tussen school en de Rooms-Katholieke Kerk. Zo wordt het schooljaar afgesloten met een dienst in de kerk, inclusief de communie. De klassen lopen zeer gedisciplineerd en rustig van school naar de kerk. Zo ook onze jongens die de afgelopen 4 jaar de Mittelschule bezochten. Eenmaal binnen wordt er door bijna iedereen een knielbeweging gemaakt en een kruis geslagen. De jongeren tussen de 10 en 16 jaar schuiven al even gedisciplineerd de banken in en weten precies wanneer ze moeten gaan staan, knielen of mogen zitten. Er worden Bijbelgedeelten gelezen, gebeden uitgesproken, liederen gezongen en bepaalde teksten uitgesproken. De dienst wordt afgesloten met de eucharistieviering.
Praatmee