De God van Israƫl breekt door alle onmogelijkheden heen
Een aantal jaren geleden had ik tijdens een Israƫlreis een bijzondere ervaring. Het was een paar dagen voor Pinksteren. We bezochten de Heilig Grafkerk. Volgens bepaalde bronnen zou daar het graf van Jezus geweest zijn. Mensen uit alle delen van de wereld waren in de kerk bij elkaar.
Velen wilden de grafplaat zien en aanraken. Alsof er magische kracht van uitging. Verder liepen er tal van geestelijken rond. Getooid met indrukwekkende kleding en heilige boeken in hun handen. Er werd gezongen, gewierookt, gebeden en geknield. Kortom het stond bol van de rituelen. In mijn beleving een groot religieus circus. En terwijl ik dat allemaal gadesla breekt er een hevig noodweer los. Het begint hard te waaien en de regen komt met bakken uit de hemel.
Op dat moment sta ik in een gedeelte van de kerk met links van mij een hoge en gesloten deur. En tot mijn grote verbazing zie ik onder die deur over de drempel hemelwater de kerk binnenlopen. Niet zomaar wat straaltjes maar stromen. De stoffige en vieze vloer van dat deel van de kerk komt blank te staan. Vervolgens neemt het water stof en verdroogde bladeren in een bewegende stroom mee, om er aan de andere kant van de kerk weer uit te lopen. Het water bleef nog een tijdje stromen. Van buiten naar binnen en van binnen naar buiten. Deze symboliek zo kort voor het Feest van de Geest raakte me diep!
Het deed me onmiddellijk denken aan Ezechiƫl 47. Met als achtergrond het volk Israƫl in de ballingschap te Babel. De stad en de tempel zijn verwoest. Daardoor hebben ze het gevoel door God in de steek gelaten te zijn. De mensen zitten in het dal van de wanhoop. En zien geen enkel lichtpuntje meer. Maar in die situatie van Gods volk in die dagen wordt Ezechiƫl bemoedigd. De belofte wordt gehoord dat de tempel de plaats is waar God weer wonen gaat bij Zijn volk! En ziet hij tot zijn grote verrassing in een visioen, een soort droom iets bijzonders gebeuren. Aan de plaats waar God woont ontspringt water. En dat water stroomt onder de drempel langs het altaar en verlaat de tempel naar het oosten om via de Jordaanvlakte in de Dode Zee uit te monden.
Dat water uit de tempel is niet alleen een stroom die steeds breder en dieper wordt. Het water blijkt ook een geweldig effect te hebben. Zelfs de Dode Zee, de plaats waar geen groen te bekennen valt, gaat veranderen door de komst van het water. Het water maakt het verschil en brengt zegen, genezing, nieuw leven. De Dode Zee wordt een levende zee! Water heeft in de Bijbel alles te maken met reiniging, nieuw leven en de Geest!
Voor de mensen daar en toen moet dit visioen een enorme bemoediging zijn geweest. Dat de HEERE zelf weer komt wonen onder de mensen. En dat Zijn Geest nieuw leven en vrede brengen gaat. Tegen alle verwachting en menselijke logica in laat de God van Israƫl zien door alle onmogelijkheden heen te zullen breken.
De droom van Ezechiƫl is werkelijkheid geworden. Mensen zijn daadwerkelijk teruggekeerd naar hun eigen land. De stad Jeruzalem met de tempel is herbouwd en er is een geestelijke vernieuwing gekomen.
God heeft zijn Woord gehouden en vervuld. En dat doet Hij de tijden door. Ook in 2024! In een tijd waarin het volk Israƫl opnieuw in een dal van de wanhoop zit. In onze dagen is er van alle kanten zoveel dreiging dat haar voortbestaan op het spel staat. En heeft het volk wereldwijd te maken met het veelkoppig monster van het antisemitisme.
Maar tegelijkertijd zien we ook in onze dagen de beloften van Gods trouw werkelijkheid worden. Het volk heeft weer een eigen land gekregen en velen keren uit de wereldwijde ballingschap terug. Eeuwenoude beloften van zegen worden door de tijd heen vervuld zijn en wachten op een definitieve vervulling!
En daarom vind ik het visioen uit EzechiĆ«l 47 een geweldige bemoediging. āHet werk van God is niet te keren, Omdat Hij erover waakt!ā De stroom van de Geest gaat door. Wordt gaandeweg in de tijd krachtiger, sterker en groter. Ook al zijn er momenten dat we denken dat het minder wordt. En dat we onszelf afvragen wordt het nog wat met IsraĆ«l en de beloofde komst van de Messias? En komt het Vrederijk nog wel? Jazeker! Want God gaat door! Naar Zijn eigen belofte wordt de zegen niet minder maar meer, niet kleiner maar groter.
En daarom mogen we blijven dromen van zegen. Blijven bidden om de vrede voor Jeruzalem. En hopen op de volle realisering van de droom van Ezechiƫl. Gods zegeningen voor het Beloofde Land! En via Israƫl voor alle volken van de wereld. Zo wordt Zijn shalom wereldwijd werkelijkheid! En maakt Hij alle dingen nieuw!
Ds. Jacob Jongejan is predikant in de hervormde gemeente te Hendrik-Ido-Ambacht. Bovenstaand artikel verscheen onlangs in Israƫl Aktueel en is met toestemming overgenomen door Cvandaag.
Praatmee