In mijn jeugd zaten kerken nog vol. Er werden zelfs nieuwe pleisterplaatsen gebouwd in de uitleg van dorp en stad. We waren een christelijk land. Hoe diep dat christendom zat, laat ik nu maar even rusten. Achteruitkijkspiegels kunnen nuttig zijn, maar zijn tegelijkertijd niet ongevaarlijk. Vooral wanneer we het verleden gaan idealiseren. We poetsen het op, polijsten het, net zolang totdat het mooier is dan het in werkelijkheid was. We romantiseren er wat op los.