In welke mate zijn wij als christenen geseculariseerd?
Wij houden onszelf graag voor serieuze christenen. We lopen er de kantjes niet van af. Op de eerste dag van de week komen we met velen of weinigen samen rondom de geopende Bijbel. Anderen vieren de sabbat. We horen een preek, ontvangen de sacramenten. In lied en gebed belijden we ons geloof in, onze hoop op en onze liefde voor God. We krijgen tenslotte ook nog de zegen mee. Tot zover niets bijzonders. Hoewelā¦ is dat allemaal al niet heel bijzonder?!
In mijn jeugd zaten kerken nog vol. Er werden zelfs nieuwe pleisterplaatsen gebouwd in de uitleg van dorp en stad. We waren een christelijk land. Hoe diep dat christendom zat, laat ik nu maar even rusten. Achteruitkijkspiegels kunnen nuttig zijn, maar zijn tegelijkertijd niet ongevaarlijk. Vooral wanneer we het verleden gaan idealiseren. We poetsen het op, polijsten het, net zolang totdat het mooier is dan het in werkelijkheid was. We romantiseren er wat op los.
Praatmee